سکرتوم های سلول های بنیادی مزانشیمی غشای آمنیوتیک انسان، بهبودی و عملکرد بیضه را از طریق تعدیل مسیر سیگنالینگ SIRT1/NRF2/TNF-α در پیچ خوردگی بیضه موش افزایش می دهد: یک مطالعه تجربی

آسیب ایسکمی/رپرفیوژن بیضه (I/R) که متعاقب پیچ خوردگی بیضه ایجاد می شود، می تواند منجر به ناباروری مردان شود.

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سکرتوم های سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از غشای آمنیوتیک انسان (hAMSCs) بر تورشن/دتورشن بیضه در موش سوری انجام شد.

کل آزمایشات در گروه آناتومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران در تاریخ اسفند ماه 1401 تا دی ماه 1402 انجام شد. 40 سر موش نر (5 تا 7 هفته، 25 تا 30 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه زیر تقسیم شدند: 1) گروه شم: موش ها فقط جراحی ساختگی داشتند و مداخله ی دیگری دریافت نکردند. 2) گروه تورشن/دتورشن، 3) گروه کنترل منفی: تورشن/دتورشن + تزریق داخل بیضه DMEM/F-12 و 4) گروه تورشن/دتورشن + تزریق داخل بیضه فاکتورهای ترشح کننده .hAMSCs سطوح سرمی تستوسترون، رنگ آمیزی H&E و پارامترهای کیفیت اسپرم برای ارزیابی اثرات درمانی فاکتورهای ترشح شده hAMSCs بر ساختار و عملکرد بیضه استفاده شد. استرس اکسیداتیو بافتی با تعیین مالون دی آلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتین پراکسیداز 1 اندازه گیری شد. بیان mRNA ژن Nrf2، Keap1، Sirt1، TNF-α و P53 در بیضه از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز ارزیابی شدند.

نتایج نشان داد که عوامل ترشح شده از hAMSC با کاهش استرس اکسیداتیو، پاسخ التهابی و آپوپتوز از طریق تعدیل مسیر سیگنالینگ Sirt1/Nrf2/TNF-α، آسیب تورشن-دتورشن بیضه را کاهش می دهند.

فاکتورهای ترشح شده از hAMSCs باعث افزایش توان آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد آپوپتوز شد که در نتیجه باعث افزایش سطح تستوسترون، اسپرم زایی و پارامترهای کیفیت اسپرم گردید.