ارزیابی خصوصیات شکست و پتانسیل خودترمیمی مخلوطهای آسفالتی اصلاح شده در بارگذاری های مکرر

یکی از ویژگی های ذاتی مخلوط های آسفالتی که مرتبط با خصوصیات ویسکوالاستیک قیر موجود در آن است خودترمیمی نام دارد. در اثر خاصیت خودترمیمی، آسیب های جزیی ایجاد شده در مخلوط آسفالتی طی فرایند بارگذاری تکرار شونده می تواند در دوره استراحت ترمیم شده و میزانی از ویژگی های نخست مخلوط بازیابی گردد. از این روی در پژوهش حاضر ابتدا خصوصیات شکست مخلوط های آسفالتی اصلاح شده با پلیمر های استارین بوتادین استارین (SBS)، استایرن بوتادین رابر (SBR) و پلی آلفا الفین غیربلوری (APAO) تحت بار ثابت مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس با استفاده از آزمایش خستگی روی نمونه های نیم دایره ای شیار دار تحت زمان بارگذاری 2/0 ثانیه و زمان های استراحت 8/0 و 5/2 ثانیه پتانسیل خودترممیمی مخلوط های مورد بررسی در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که مقاومت شکست و انرژی شکست در مخلوط های آسفالتی پلیمری اصلاح شده به میزان قابل توجهی بیشتر از نمونه شاهد (بدون اصلاح کننده) است. از سوی دیگر بررسی رفتار خستگی و پدیده خودترمیمی در مخلوط های آسفالتی نشان داد که افزایش زمان استراحت از 8/0 ثانیه به 5/2 منجر به افزایش عمر خستگی مخلوط ها شده است که این امر پتانسیل خودترمیمی در مخلوط های آسفالتی را نمایان می سازد. علاوه بر این، در بین مخلوط های مورد آزمایش، مخلوط اصلاح شده با پلیمر APOA بهترین عملکرد خستگی و رفتار خودترمیمی را نشان داده است و پس از آن مخلوط های حاوی پلیمر SBR و SBS عملکرد بهتری در مقایسه با مخلوط شاهد نشان دادند.