تغییرات عیوب انکساری در بیماران با انحراف چشم اگزوتروپیای گهگاهی

اگزوتروپیای گهگاهی شایع ترین نوع انحراف به سمت خارج چشم در کودکی می باشد. ارتباط عیب انکساری نزدیک بینی با انحراف اگزوتروپیای گهگاهی در مطالعات محدودی نشان داده شده است. این مطالعه با هدف بررسی همراهی انواع عیوب انکساری و سیر تغییرات آن در بیماران اگزوتروپیای گهگاهی انجام شد.

این مطالعه گذشته نگر بر روی 130 بیمار اگزوتروپیای گهگاهی کمتر از 16 سال مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی چشم پزشکی خاتم الانبیاء مشهد انجام شد. بررسی پرونده بیماران دارای فالوآپ از لحاظ سن، جنس، زاویه انحراف در دور و نزدیک با استفاده از کاور تست، نوع و میزان عیوب انکساری در مراجعه اولیه و مراجعات بعدی با استفاده از قطره سیکلوپژیک، انواع درمان های انجام شده و غالب بودن چشم بیماران ثبت گردید. تغییرات عیوب انکساری طی مراجعات مختلف در بیماران مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.

میانگین سنی بیماران 4/08±5/64 سال بود که 77 نفر (59/2%) آن ها دختر بودند. میانگین زاویه انحراف دور بیماران 12/13±30/79 پریزم دیوپتر و میانگین زاویه انحراف نزدیک آن ها 17/85±24/27 پریزم دیوپتر بود. بیشترین درمان انجام شده برای بیماران بستن چشم بود (57/4%). در مراجعه اولیه تعداد 77 بیمار (54%) دوربین بودند. در چشم مغلوب تغییرات عیوب انکساری به سمت کاهش اسفریکال رفرکشن معنی دار بود (0/002p=).

نتایج این مطالعه نشان داد که اکثر بیماران، عیب انکساری از نوع دوربینی داشتند و سیر تغییرات به سمت کاهش اسفریکال اکی والان (شیفت به سمت نزدیک بینی) بود.