بررسی نقش میانجیگری سلامت روانی در رابطه بین حمایت اجتماعی و تاب آوری بین کارکنان بهداشتی قبل و حین وقوع بیماری کووید 19: یک تحلیل ساختاری

پاندمی بیماری کووید-19، باعث ایجاد موجی از مشکلات بهداشت روانی بر روی افراد، خصوصا کادر پزشکی شد،  افزایش مداوم موارد آلوده، افزایش میزان مرگ و میر، کمبود داروی خاص یا واکسن، حجم زیاد کاری، کمبود تجهیزات حفاظتی شخصی، احساس حمایت ناکافی از موارد موثر فشار روانی بر سلامت کارکنان در دوران کرونا بودند. بر این اساس مطالعه حاضر در نظر دارد تا به بررسی تفاوت دو مدل روابط حمایت اجتماعی بر تاب آوری کارکنان بهداشتی شهرستان تبریز در قبل و حین پاندمی کووید 19 به واسطه سلامت روانی بپردازد.

مطالعه به روش توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 350 نفر از کارکنان بهداشتی شاغل در مراکز بهداشتی تبریز انجام می شود نمونه ها به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب می شوند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد سلامت روانی کیز فرم کوتاه 14 سوالی، پرسشنامه حمایت اجتماعی درک شده چند بعدی زیمت و پرسشنامه تاب آوری کانر- دیویدسون جمع آوری و به کمک نرم افزار اموس 22 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج آزمون مدل ساختاری نشان داد که در شرایط کرونایی اثر مستقیم حمایت اجتماعی بر تاب آوری و همچنین اثر مستقیم حمایت اجتماعی بر سلامت روان بیشتر از وضعیت قبل از شیوع کویید 19 بود؛ همچنین میزان تاثیر مستقیم سلامت روان بر تاب آوری در وضعیت کرونایی بیشتر از قبل از کرونا بود، از سوی دیگر میزان تاثیر غیر مستقیم حمایت اجتماعی به واسطه سلامت روان بر تاب آوری نیز در شرایط کرونایی بیشتر بود،

یافته های مطالعه حاضر نشان داد که در شرایط دشوار و سخت همچون وضعیت حاکم بر شرایط شیوع کرونا میزان حمایت اجتماعی افزایش پیدا می کند، که می تواند بر افزایش سلامت روانی و تاب آوری نیز اثربخش باشد.