بررسی تاثیر توام ورزش شنا و جنیستئین بر میزان اینترلوکین1 بتا در ریه موش های صحرایی اواریکتومی شده همراه با القاء دیابت غیر وابسته به انسولین

ابتلا به بیماری دیابت در یائسگی علائم التهابی سیستم تنفسی را تشدید می کند. اثر ضد التهابی جنیستئین و کاهش مارکرهای التهابی به دنبال ورزش و فعالیت بدنی گزارش شده است. در مطالعه حاضر، تاثیر هم زمان ورزش شنا و تیمار با جنیستئین بر ریه موش های اواریکتومی شده دیابتی غیر وابسته به انسولین مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، تعداد 60 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار با وزن (300- 200 گرم) به طور تصادفی به 6 گروه کنترل، موش های صحرایی اواریکتومی شده، موش های صحرایی اواریکتومی شده دیابتی، موش های صحرایی اواریکتومی شده دیابتی تحت تیمار با شنا، موش های صحرایی اواریکتومی شده دیابتی تیمار با جنیستئین و موش های صحرایی اواریکتومی شده دیابتی تیمار شده همزمان با جنیستئین و ورزش شنا، تقسیم شدند. موش های گروه کنترل تحت جراحی لاپاراتومی دوطرفه بدون اواریکتومی قرار گرفتند. تخمدان حیوانات اواریکتومی، تحت بیهوشی به صورت دو طرفه برداشته شد. برای القاء دیابت،حیوانات، رژیم غذایی پر چرب بمدت 4 هفته دریافت کردند. سپس داروی استرپتوزوسین (mg/kg 30)، یک بار و به صورت داخل صفاقی به موش ها تزریق شد. حیوانات گروه های تیمار، به مدت 8 هفته همزمان تحت تیمار با ورزش شنا و جنیستئین قرار گرفتند. در پایان آزمایش، ریه موش ها تحت بیهوشی با مقادیرmg/kg 50 کتامین کلرید و mg/kg  5 زایلازین کلراید برداشته شده و میزان اینترلوکین1 بتا (IL1β) در ریه با تکنیک وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت. میزان IL1β در ریه موش های اواریکتومی شدهء دیابتی، به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. تیمار با جنیستئین و ورزش شنا به صورت توام، سبب کاهش بیان IL1β در ریه موش های اواریکتومی شدهء دیابتی گردید. طبق نتایج مطالعه، احتمالا تیمار با جنیستئین و انجام ورزش شنا روشی موثر برای کاهش التهاب ریه در زنان یائسه دیابتی است.