اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر تنظیم منفی هیجان، تحمل پریشانی و انعطاف پذیری روانی زنان مبتلا به میگرن

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر تنظیم هیجان، تحمل پریشانی و انعطاف پذیری روانی زنان مبتلا به میگرن بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. این کارآزمایی بالینی بر روی زنان مراجعه کننده 50-20 ساله مبتلا به بیماری میگرن مراجعه کننده به مراکز درمان دولتی و خصوصی شهر اهواز در سال 1401 بود (100=N)..

با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 72 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه کنترل (هر گروه 36 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2002)، پرسش نامه انعطاف پذیری روان شناختی دنیس و وندروال (2011) و مقیاس تحمل پریشانی سیمون و گاهر (2005) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که رویکرد مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد باعث بهبود تنظیم منفی هیجانی، افزایش تحمل پریشانی و انعطاف پذیری روانی زنان مبتلا به سردرد میگرن شد (05/0< P). همچنین نتایج مرحله پیگیری نشان داد که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش تنظیم منفی هیجانی، تحمل پریشانی و انعطاف پذیری روانی زنان مبتلا به میگرن پایدار بوده است.

نتایج بر اهمیت کاربرد درمان پذیرش و تعهد در بهبود وضعیت تنظیم منفی هیجانی، تحمل پریشانی و انعطاف پذیری روانی زنان دارای سردرد میگرن تاکید دارد.