نقش تعدیلگری محافظه کاری بر ارتباط بین کیفیت حسابرسی و مدیریت سود

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلگری محافظه‎کاری بر ارتباط میان کیفیت حسابرسی و مدیریت سود است. پژوهش حاضر از نظر روش تحلیلی و از نوع همبستگی است. همچنین این تحقیق بر اساس ماهیت و ویژگی داده هایی که برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها استفاده می شوند از نوع تحقیقات کمی محسوب می شود. به منظور جمع آوری داده ها، نخست از روش کتابخانه ای و سپس از آمارهای ارائه شده توسط سازمان بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. یافته های بدست آمده از الگوی رگرسیونی بر نمونه ای متشکل از 110 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 8 ساله 1394 تا 1401 نشان می دهد که کیفیت حسابرسی ارتباط معکوس و معنادار را با مدیریت سود دارد. از سوی دیگر مشخص گردید محافظه‎کاری بر ارتباط میان کیفیت حسابرسی و مدیریت سود اثر گذار است. نتیجه‎گیری می‎شود محافظه‎کاری با شناسایی نمودن به موقع زیان‎ها و ایجاد تاخیر در شناسایی سود، منجر به کاهش یافتن مدیریت سود می‎گردد. از آنجا که کیفیت حسابرسی سبب کاهش یافتن عدم تقارن اطلاعاتی گردیده این امر سبب می گردد دستکاری سود از طریق مدیریت سود کاهش یابد. در همین ارتباط، محافظه‎کاری نقش مهمی را در محدود کردن گزارشگری فرصت طلبانه مدیران ایفا می‎نماید. همچنین، محافظه‎کاری سبب کاهش یافتن انگیزه‎های شرکت برای مدیریت سود می‎گردد که این امر سبب کاهش سوگیری‎های ناشی از فرصت طلبی در حسابداری شده و آن را کاهش می دهد. پس انتظار بر این است که محافظه کاری نقش تعدیل کننده ای را بر ارتباط بین کیفیت حسابرسی و مدیریت سود ایفا کند، یافته‎ های پژوهش نیز در تایید این انتظارات است.