بررسی انگیزه کم زوج های جوان به فرزند آوری در شهر شیراز با تدوین مدل مفهومی با استفاده از رویکرد کیفی

سیاست های کنترل جمعیت و کیفیت جمعیت از دیرباز مورد توجه بوده است، زیرا جمعیت منبع قدرت و رکن توسعه و بهبود هر جامعه ای است با توجه به مطالعات زیادی که در مورد عوامل موثر بر افزایش و کاهش جمعیت ایران انجام شده است، اما مطالعات کمی در مورد علل کاهش جمعیت با تعیین علل ریشه ای انجام شده است بر همین اساس با توجه به اهمیت جمعیت و رشد مطلوب آن در ایران، پژوهش حاضر به بررسی انگیزه کم زوج های جوان به فرزند آوری در شهر شیراز با تدوین مدل مفهومی با استفاده از رویکرد کیفی پرداخت.تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است.

جامعه آماری در پژوهش حاضر عبارت از کلیه زوج های جوان فاقد فرزند در شهر شیراز در سال 1400 می باشد(طبق آمار سرشماری سال 95 حدود 14% زوجین فاقد فرزند می باشند). در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ابتدا از حداقل 30 زوج مصاحبه به عمل آمد و این مصاحبه تا زمان اشباع نتایج ادامه پیدا کرد داده های جمع آوری شده به وسیله ی مصاحبه ی عمیق در سه مرحله ی کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی تحلیل شده و در ادامه در مورد پدیده ی مورد بررسی، نظریه کشف شد. سن تقریبی مصاحبه شوندگان بین 20 الی 41 سال بود و90% دارای تحصیلات دانشگاهی لیسانس و بیشتر بودند.

براساس تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه ها، مقولات استخراجی گزینشی شامل بازداری از رشد فردی، نگرش معنایی، حمایت اقتصادی، خودپنداره بدنی، مسائل ارتباطی و قضاوت اجتماعی بود. که تحقیق نشان داد طریق رویکرد کیفی با تدوین آزمون مدل مفهومی به بررسی انگیزه کم زوج های جوان به فرزند آوری در شهر شیراز رسید. همچنین با توجه به تحقیق میتوان به محققین پیشنهاد داد، بهبود نگرش در زمینه خودپنداره بدنی، زمینه قضاوت اجتماعی، نگرشی معنایی  و زمینه ارتباطی در باب فرزند آوری اشاره داشت.