بررسی ویژگی های آنزیم های آلفا-آمیلاز و گلوکوزیداز غده گوارشی حلزون قهوه ای مرکبات در مجاورت روغن اسانسی آویشن، اسطوخدوس و مرزنگوش

یکی از آفات مهم باغ های مرکبات شمال ایران حلزون قهوه ای می باشد. امروزه به دلیل پیدایش مقاومت آفت ها به سموم شیمیایی و اثرات زیان بار و مخرب آنها بر سلامت و محیط زیست بشر، یکی از راه های کنترل آنها ارزیابی میزان اثر بازدارنده ها بر آنزیم های گوارشی، آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز به نظر می رسد. هدف از این مطالعه، اندازه گیری اثر اسانس آویشن، اسطوخدوس و مرزنگوش از خانواده نعنائیان، برای مهار این دو آنزیم می باشد. ابتدا غده گوارشی حلزون قهوه ای در حالت گرسنگی جداسازی و از آن عصاره آنزیمی به روش های هموژنیزاسیون و سانتریفیوژ در دمای چهار درجه سانتی گراد تهیه شد. پارامترهای سینتیکی و فعالیت آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز در عصاره آنزیمی اندازه گیری شد. اسانس گیری از پودر خشک هر سه گیاه به روش کلونجر انجام شد. فعالیت آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز در مجاورت اسانس هر یک از گیاهان در غلظت های مختلف اندازه گیری شد. میزان پروتئین موجود در عصاره آنزیمی استخراج شده 2/0 میلی گرم در میلی لیتر به دست آمد. مقادیر Km و Vmax برای آلفا-آمیلاز به ترتیب 13/0 میلی گرم در میلی لیتر و 062/0 میلی گرم در میلی لیتر بر دقیقه اندازه گیری شد. مقادیر IC50 برای آلفا-آمیلاز در مجاورت اسانس های آویشن، اسطوخدوس و مرزنگوش به ترتیب 462/2 ، 2816/0 و 114/0 میلی گرم بر میلی لیتر و برای آنزیم آلفا-گلوکوزیداز IC50 به ترتیب 741/0 ، 036/2 و 668/1 میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد. نتایج به دست آمده نشان داد که اسانس روغنی آویشن، اسطوخدوس و مرزنگوش می توانند آنزیم های آلفا-آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز جداسازی شده از حلزون را مهار نموده و به عنوان منابع طبیعی، کم هزینه و قابل دسترس برای کاهش خسارت به مرکبات مورد توجه قرار گیرند.