الهیات عملی و آسیب شناسی دینی؛ مطالعه موردی شهید مطهری

الهیات علمی یکی از چندین نوع دسته بندی جدید الهیات در دنیای غرب و جهان مسیحیت است که به کاربرد و کارکرد آموزه های الهیاتی در زندگی بشر می پردازد. این شاخه از الهیات اگرچه در جهان اسلام سابقه ای ندارد، اما می توان اهتمام به آن به جهات کاربردی و کارکردی الهیات را در جهت گیری ها و اندیشه های روشنفکران و نواندیشان دینی مسلمان جستجو کرد. این پیوند به طور خاص در حوزه آسیب شناسی دینی بیش از همه رخ می نماید، جایی که نواندیشان دینی مسلمان در پی یافتن علل انحطاط تمدن اسلامی و راه حل آن، به بازبینی آموزه ها و اعتقادات اسلامی پرداخته اند. در میان نواندیشان اسلامی معاصر، استاد شهید مرتضی مطهری به ویژه در نیمه دوم عمر خود، دلمشغولی زیادی نسبت به این حوزه داشته و در بیشتر آثار خود کوشیده است تصویر و فهمی درست از آموزه های اسلامی (که به اعتقاد او تاکنون بد فهمیده شده اند) ارائه دهد. نگارنده پس از تبیین پیوند میان الهیات عملی و نواندیشی دینی و همچنین تلاش های نواندیشان دینی در راستای آسیب شناسی باورها و اعتقادات دینی، به عنوان نمونه موردی توجه خود را به شهید مطهری و آثار ایشان معطوف می کند و در پایان نیز نمونه هایی را از آثار ایشان در همین راستا بیان می کند.