بررسی عددی اثر ماسه مسلح به تراشه لاستیکهای فرسوده بر سپری

وجود مقادیر بسیار زیاد لاستیکهای فرسوده نیاز به نگرش زیست محیطی در خصوص این مواد بازیافتی را بسیار حائز اهمیت می کند. در این مقاله، با استفاده از اطلاعات موجود در مورد ویژگی های مخلوط خاک ماسه ای و تراشه های لاستیک با نسبت های حجمی 15 و 30 درصد مبتنی بر نتایج آزمایشگاهی برش مستقیم بزرگ 30 *30 سانتیمتر، رفتار دیوار سپری با ارتفاع های متفاوت و تحت اثرات افزایش عمق لایه ی مسلح شده در خاکریز، با استفاده از نرم افزار اجزای محدود PLAXIS بررسی شده است. در این تحقیق، ارتفاعهای 6، 9 و 12 متر سپری، ضخامتهای کل ارتفاع پشت سپری، دوسوم و نیز یک سوم ارتفاع سپریبا استفاده از لایه مسلح به تراشه لاستیک فرسوده مورد مطالعه قرار گرفتند و همچنین درصدهای 15 و 30 تراشه لاستیک به عنوان متغیر، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیلهای عددی نشان می دهند که استفاده از مخلوط ماسه و تراشه ی لاستیک به عنوان خاکریز، در مقایسه با حالت ماسه سست، منجر به کاهش جابجایی جانبی و لنگر خمشی در سپری می شود. استفاده از این مصالح دورریز و ارزان قیمت در مخلوط با ماسه، علاوه بر کمک به حل مشکل زیست محیطی دفع این آلاینده زیست محیطی، باعث می شود که نیروی مهارهای مورد استفاده در سیستم سپری نیز کاهش یابد. همچنین با افزایش ضخامت لایه ی مسلح، به گونه ای که تمام خاکریز، مسلح به تراشه های لاستیک باشد، تغییر مکان جانبی و لنگر خمشی سپری کاهش بیشتری یافته است که به وضوح اثر مثبت استفاده از ماسه مسلح به تراشه لاستیکهای فرسوده را در پروژه های ژئوتکنیکی نشان می دهد.