بررسی مقایسه ای محیطهای مختلف در حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال

در جاگذاری سریع دندانهای بیرون افتاده درمان انتخابی برای بدست آوردن حداکثر التیام، پریودنتال می باشد. اگر دندان به فوریت ریپلانت نشود، حیات سلول های لیگامان پریودنتال روی سطح ریشه باید به وسیله یک محیط واسط مناسب حفظ شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثر محیطهای: آب، Hanks Balanced Salt Solution (HBSS)، شیر و سفیده تخم مرغ در حفظ حیات سلول های لیگامان پریودنتال می باشد.
طی یک مطالعه آزمایشگاهی، 105 دندان پرمولر انسان بدون بیماری پریودنتال که علت خارج کردن آن درمان ارتودنسی بود بدون تروما خارج گردید. دندانها پس از خارج شدن با HBSS از خون عاری شد و داخل لوله آزمایش محتوی ده میلی لیتر محلول HBSS درون فلاسک حاوی یخ طی مدت نیم ساعت به آزمایشگاه منتقل شد. محیطهای مورد آزمایش شامل آب، شیر، سفیده تخم مرغ و HBSS بود. زمانهای ارزیابی: یک، دو، چهار، هشت و دوازده ساعت بود. پس از طی این زمان دندانها مجددا با HBSS شسته شد. پس از جدا کردن سلولها از سطح ریشه دندان به وسیله تریپسینه کردن و سپس استفاده از کلاژناز، حیات سلولهای لیگامان پریودنتال توسط رنگ آمیزی تریپان بلو بررسی شد. شمارش فیبروبلاست ها و نسبت تعداد سلول های زنده به کل سلول ها محاسبه گردید. برای مقایسه نتایج از آزمون آماری ANOVA استفاده گردید.
براساس نتایج این مطالعه بین محیط سفیده تخم مرغ و HBSS از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت، همچنین بین آب و شیر نیز اختلاف معنی داری وجود نداشت و محیطهای سفیده تخم مرغ و HBSS از نظر لیگامان پریودنتال نسبت به محیطهای آب و شیر مناسبتر بودند.
سفیده تخم مرغ می تواند بعنوان یک محیط مناسب برای حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال در دندانهای بیرون افتاده پیشنهاد شود. از خصوصیات مهم آن این است که به سهولت در دسترس می باشد.