رهیافت‏ های توسعه اکوتوریسم روستایی در روستای مهرنجان شهرستان نورآباد ممسنی، استان فارس: مطالعه ای کیفی

گردشگری به دلیل حوزه‏ های وسیع و قابلیت‏های متنوع و متعدد موجود در آن رهیافت نوین منبع درآمد به شمار می ‏آید که درنتیجه موجب اشتغال‏ زایی و توسعه زیربنایی در مناطق مستعد می‏ شود. در میان انواع گردشگری می‏توان به اکوتوریسم اشاره کرد که بر ادغام حفظ محیط ‏زیست، آشنایی با فرهنگ جوامع، توجه ویژه به جاذبه‏ های طبیعی بکر و اشتغال جامعه محلی استوار است که درنتیجه سفرهای پایدار را به همراه دارد و در صنعت گردشگری جایگاه ممتازی دارد. مقاله حاضر با هدف شناسایی و تدوین شاخص ‏های موثر در توسعه اکوتوریسم روستایی با استفاده از روش تحلیل محتوا در روستای مهرنجان است. این پژوهش، از نظر ماهیت، کاربردی و، از نظر روش مطالعه، توصیفی - تحلیلی است. روش جمع‏آوری داده‏ ها و اطلاعات پژوهش دو روش مطالعات کتابخانه‏ای و مصاحبه بوده است. مشارکت‏ کنندگان این پژوهش همه کارشناسان و نخبگان محلی و نهادهای مرتبط هستند که درنهایت 26 نفر از آن‏ها به صورت گلوله برفی انتخاب شدند. برای این منظور، از روش تحلیل محتوا استفاده شده است که نتایج با نرم افزار مکس کیودی ای (MAXQDA) تحلیل شدند. در بیانی کلی می‏توان گفت که، با توجه به توان‏ های بالای اکوتوریستی منطقه، استفاده چندانی از توان‏های منطقه نشده است. همچنین، نتایج به دست آمده از اولویت‏ بندی شاخص ‏ها حاکی از این است که بازسازی بافت قدیم روستا پس از زلزله و ایجاد طرح پله‏ای خانه‏ ها برای جذب گردشگران و ایجاد اقامتگاه ‏های بوم‏گردی به منظور اشتغال‏ زایی ازطریق توسعه اکوتوریسم به منزله مهم‏ترین کد محوری و تاثیرگذارترین راهبرد مطرح است.