امکان سنجی و بهینه یابی شهرک سلول خورشیدی در استان کرمان (مطالعه موردی: شهر راین)

روند استفاده و هدر رفت منابع طبیعی به دست انسان ها در سال های اخیر به شدت افزایش یافته است. از این رو یکی از مهم ترین دغدغه های دانشمندان و دوستداران محیط زیست، جانمایی و مکان یابی اصولی شهرک های انرژی خورشیدی در جهت توسعه پایدار و درخور است که با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی قابل انجام است. در این پژوهش با استفاده از روش راهبرد ترکیب خطی وزن دار که یک روش محافظه کارانه با لحاظ کردن اولویت های پایین تر دیگر نقشه های موضوعی شرکت کننده در ارزیابی تناسب مکان های واجد تناسب برای کاربری است را در درجات تناسب کمتر ارزیابی می کند که البته از نظر جمع نگری به عوامل به آنچه در طبیعت اتفاق می افتد نیز نزدکتر است. استان کرمان به دلیل تابش خورشید بیش از 300 روز در سال از مزیت خوبی در انرژی خورشیدی برخوردار است به همین دلیل مطالعه ارزیابی تابش خورشیدی در شهر راین در استان کرمان برای کاربردهای بالقوه انرژی خورشیدی مورد توجه است. مساحت کل در نظر گرفته شده برای احداث شهرک خورشیدی حدود 700 هکتار می باشد که از این مساحت حدود 600 هکتار برای نصب پنل های خورشیدی اختصاص می یابد. هر 12 متر مربع در این محدوه حدود 1 کیلووات برق تولید می کند در نتیجه در منطقه مورد مطالعه قابلیت تولید حدود 580000 کیلووات برق وجود دارد. از کنار هم قرار دادن مقادیر سلول های خورشیدی ماژول خورشیدی ساخته می شود و با قرار گرفتن ماژول های خورشیدی در کنار یکدیگر یک پنل خورشیدی ساخته می شود و برای مصرف ردیف زیادی از پنل خورشیدی در کنار هم قرار می گیرند و یک سری خورشیدی تشکیل می دهند. پنل های خورشیدی سیلیکونی در دو نوع مونوکرسیتال و پلی کریستال ساخته می شود. پیشنهاد می شود در پژوهش های بعدی علاوه بر گزینه های مکانی، گزینه های فنی نیز مورد بررسی قرار گیرند.