ارائه ی مدل اضطراب امتحان دانش آموزان متوسطه در بستر فرهنگی ایران: یک مطالعه ساختاری تفسیری

هدف پژوهش، ارائه مدل اضطراب امتحان دانش آموزان متوسطه با روش مدل سازی ساختاری تفسیری بود. روش پژوهش، مطالعه موردی ازنوع مدل سازی ساختاری تفسیری بود. جامعه ی آماری شامل خبرگان کلیدی بودند که از بین آنها با روش نمونه گیری هدفمند 43 نفر انتخاب شدند. با بررسی ادبیات پژوهش، عوامل موثر بر اضطراب امتحان دانش آموزان متوسطه، استخراج و بر اساس نظر متخصصان و با تعدیل آنها، عوامل نهایی تعیین شدند. سپس به منظور مشخص نمودن تاثیر علت و معلولی عوامل مستخرج، از پرسشنامه ی خودتعاملی ISM استفاده گردید. نتایج نشان داد که از بین عامل های یازده گانه نهایی، انتظارات والدین از دانش آموز، به عنوان عمیق ترین عامل موثر بر اضطراب امتحان دانش آموزان (سطح هفتم مدل) نقش ایفا می کند. رفتار و نگاه معلم با دانش آموز سطح ششم مدل را تشکیل می دهد. دو عامل کمال گرایی و فضای حاکم بر خانواده سطح پنجم مدل را تشکیل می دهند. دو عامل خود پنداره تحصیلی و هوش هیجانی سطح چهارم مدل را تشکیل می دهند. عامل خود نظم دهی سطح سوم مدل را تشکیل می دهد. عامل های ویژگی های شخصیتی، خودکارآمدی اجتماعی و محیط اجتماعی مدرسه سطح دوم مدل را تشکیل می دهند و در نهایت رقابت سطح اول مدل و به عنوان اثرپذیرترین عامل در رابطه با عوامل موثر بر اضطراب به حساب می آید.