بررسی رابطه علی بین جو عاطفی خانواده و خودناتوان سازی تحصیلی با بی صداقتی تحصیلی: نقش واسطه ای خودپنداشت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر خرم آباد

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه علی بین جو عاطفی خانواده و خودناتوان سازی تحصیلی با بی صداقتی تحصیلی با مطالعه نقش واسطه ای خودپنداشت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر خرم آباد بود. روش مطالعه توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای، 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه های بی صداقتی تحصیلی (ADQ)، جو عاطفی خانواده (FEAQ)، خودناتوان سازی تحصیلی (ASQ) و خودپنداشت تحصیلی (ASCQ). ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر و با نرم افزار SPSS-27 و AMOS-25 انجام گرفت. نتایج نشان داد تمامی مسیرهای مستقیم به جز مسیرهای جو عاطفی خانواده به بی صداقتی تحصیلی معنی دار شدند (p<0/05). همچنین مسیرهای غیرمستقیم جو عاطفی خانواده با بی صداقتی تحصیلی با نقش واسطه خودپنداشت تحصیلی و نیز رابطه خودناتوان سازی تحصیلی با بی صداقتی تحصیلی با نقش واسطه ای خودپنداشت تحصیلی معنی دار شدند (0/05=p). براساس نتایج این پژوهش، الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل موثر بر بی صداقتی تحصیلی دانش آموزان محسوب می شود.