ترانسورژن IL-6 -174 G/C ممکن است خطر ناباروری مردان را کاهش دهد: یک مطالعه مورد شاهدی

استعدادهای ژنتیکی به عنوان عوامل مهم در ناباروری مردان شناسایی شده اند. در میان بسیاری از ژن های مرتبط با عملکرد تولید مثل مردان،    اینترلوکین 6 (IL-6) به عنوان یک عامل کلیدی مطرح شده است. با وجود شناخت فزاینده عوامل ژنتیکی در ناباروری مردان، ارتباط خاص بین پلی مورفیسم ژنتیکی IL-6-174 G/C و ناباروری مردان همچنان حوزه ای است که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

این تحقیق به بررسی همبستگی بین ترانسورژن IL-6-174 G/C و ناباروری مردان می پردازد.

در یک مطالعه مورد-شاهدی، تعداد 314 مرد که به مرکز ناباروری کاشان (بیمارستان شهید بهشتی کاشان، ایران) مراجعه کرده بودند، برای تحلیل پلی مورفیسم IL-6-174 G/C وارد مطالعه شدند. مطالعه شامل 163 شرکت کننده نابارور به عنوان گروه مورد و 151 مرد بارور به عنوان گروه شاهد بود. پس از غربالگری، 2 میلی لیتر خون کامل از هر شرکت کننده جمع آوری شد. افراد نابارور به 3 زیرگروه بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت تقسیم شدند: 1- آزواسپرمی غیرانسدادی (42 = n)، 2- اولیگوزواسپرمی (61 = n)، و 3- آستنوزواسپرمی (60 = n). پس از استخراج DNA، ژنوتیپ های نمونه ها در    لوکوس -174 G/C (rs1800795) با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز-پلی مورفیسم طول قطعات محدودکننده تعیین شدند.

بررسی ژنتیکی ما ارتباط معنی داری بین ژنوتیپ GC و ناباروری مردان را نشان داد. علاوه بر این، بین ژنوتیپ هتروزیگوت GC و کاهش خطر الیگوزواسپرمی و آستنوسپرمی همبستگی مشاهده شد. علاوه بر این، آلل C با کاهش خطر ناباروری و زیرگروه های خاص مانند اولیگوزواسپرمی و آستنواسپرمی مرتبط بود.

یافته های ما نشان می دهد که ترانسورژن IL-6 -174 G/C می تواند به طور بالقوه به عنوان یک عامل ژنتیکی محافظتی در برابر ناباروری مردان عمل کند.