اثر محرومیت از خواب بر عملکرد حافظه در الگوی خواب صبحگاهی دانشجویان

هدف پژوهش  حاضر بررسی اثر محرومیت از خواب بر عملکرد حافظه در الگوی خواب صبحگاهی دانشجویان دختر خوابگاهی شهر کرمانشاه بود. پژوهش نیمه آزمایشی،  با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دختر خوابگاهی در سال تحصیلی 1399 می باشد. نمونه ی پژوهش شامل 25 نفرد دارای تیپ صبجگاهی بود که از  200 نفر از دانشجویان دختر خوابگاهی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس حافظه وکسلر (WMS، وکسلر، 1939) و پرسشنامه صبحگاهی-شامگاهی (MEQ، هورن و استبرگ، 1976) می باشد. تحلیل کوواریانس نشان داد که در متغیر عملکرد حافظه بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). با توجه به این که افزایش میانگین عملکرد حافظه گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل میانگین نمرات عملکرد حافظه، محرومیت از خواب بر عملکرد حافظه در الگوی خواب صبحگاهی اثر دارد.  این نتایج بیان می کند که محرومیت از خواب موجب اختلال در عملکردهای حافظه و ضعف عملکرد حافظه می شود، لذا می توان نتیجه گرفت که محرومیت از خواب منجر به کاهش عملکرد حافظه شده است.