تاثیر تمرینات اینتروال بیشینه و تمرین پایدار با شدت متوسط بر VO2peak و پروفایل لیپیدی بیماران بای پس عروق کرونر در فاز دوم بازتوانی قلبی

بهبود ظرفیت هوازی باعث کاهش مرگ ومیر در بیماران قلبی می شود. فعالیت ورزشی به شدت برای بهبود اوج اکسیژن مصرفی (VO2peak) و پروفایل لیپیدی توصیه می شود؛ اما شواهد کمی در مورد کارآمدترین روش تمرینات ورزشی برای بیماران عروق کرونر وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات اینتروال باشدت بیشینه (HIIT) در مقایسه با تمرین پایدار با شدت متوسط (MISS) بر بهبود VO2peak و پروفایل لیپیدی بیماران بای پس عروق کرونر (CABG) بود.

در این مطالعه نیمه تجربی40 بیمار CABG به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، HIIT 20 ثانیه ای (100-80 درصد توان هوازی بیشینه (MAP))، HIIT 60 ثانیه ای (MAP 100-80)، MISS (MAP 80 -60) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه با دستگاه تردمیل، ارگومتر دستی و ارگومتر پایی تمرین کردند و گروه کنترل هیچ فعالیت بدنی منظمی نداشت. شاخص VO2peak و پروفایل چربی قبل و پس از هشت هفته اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تی زوجی مورد تحلیل قرار گرفتند.

پس از 8 هفته مداخله VO2peak در گروه HIIT20 15.1%(P=0.018)،  HIIT6018.3% (P=0.011) و MISS (P=0.041)  11.6% افزایش یافت. HDL تنها در گروه های HIIT افزایش معناداری داشت (P≤0.05). LDL در همه گروه های تمرینی کاهش معناداری یافت (P≤0.05). TG در گروه های HIIT کاهش معناداری یافت (P≤0.05). کلسترول تام در گروه HIIT60 وMISS کاهش معناداری یافت (P≤0.05) .

به نظر می رسد تمرینات HIIT در مقایسه با تمرینات MISS عملکرد بهتری برای بهبود VO2peak و برخی پروفایل لیپیدی در بیماران بای پس عروق کرونر دارند. در این مطالعه دو روش تمرینی با مقیاس درک فشار (RPE) و ایمنی برابر همراه بودند.