بررسی رابطه مشخصات دموگرافیک با اضطراب، افسردگی و فشار عصبی در دانشجویان

مواجهه دانشجویان با عوامل تنش زای متعدد می تواند اثرات نامطلوبی بر آینده ی آن ها و بالطبع جامعه گذاشته و منجر به کاهش مقاومت روانی و جسمی و بروز آثار ناخوشایند گردد. عوامل استرس زای محیطی و روانی اجتماعی می تواند عوامل خطر مشترکی برای روان به حساب آمده و به طور وسیعی در تعامل دو سویه با اضطراب و افسردگی به عنوان شایعترین اختلالات روان شناختی از دسته ی خلقی قرار گیرند و دانشجویان به جهت ویژگی های شخصیتی و محیطی آسیب پذیر تر بوده یا در معرض آسیب های بیشتری قرار دارند. بر همین اساس به نظر می رسد که بررسی و پرداختن به مشکلات دانشجویان، به جهت ایجاد شرایط بهتر و سالم تر فردی، خانوادگی و اجتماعی موثر می باشد.

جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان مشغول به تحصیل در مجتمع آموزشی ولیعصر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در سال 1402 می باشد. برای تعیین حجم نمونه پژوهش با توجه به استفاده از روش حداقل مربعات جزئی از قاعده بارکلای و از پرسشنامه اضطراب و افسردگی DASS_21 برای سنجش استرس، اضطراب و افسردگی استفاده شده است.

نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون لجستیک بر مبنای ویژگی های جمعیت شناختی نشان داد: نسبت شانس ابتلا به اضطراب در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد در مقایسه با دانشجویان کارشناسی برابر با 0/6 نسبت شانس ابتلا به افسردگی 0/51 نسبت شانس ابتلا به استرس برابر با 0/48 و این نسبت برای افراد متاهل 0/58 کمتر بود (فقط در مورد استرس).

دانشجویان مقطع کارشناسی در مقایسه با دانشجویان مقاطع تحصیلی بالاتر احتمال بیشتری برای ابتلا به اضطراب، افسردگی و استرس دارند و احتمال استرس در دانشجویان مجرد در مقایسه با دانشجویان متاهل بیشتر می باشد.