بررسی روایی سازه و پایایی مقیاس پریشانی اخلاقی: یک مطالعه مرورنظام مند

پریشانی اخلاقی زمانی ایجاد می شود که فرد، در اثر تضادهای اخلاقی و ناتوانی در پایبندی به اصول اخلاقی خود، دچار احساس نارضایتی می شود که می تواند، باعث افسردگی و کاهش رضایت شغلی گردد. سنجش پریشانی اخلاقی بسیار ضروری است؛ از سوی دیگر اطمینان به روایی و پایایی ابزارهای معتبر، برای ارزیابی پریشانی اخلاقی نیاز می باشد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی خواص روان سنجی مقیاس پریشانی اخلاقی بود.

در این پژوهش، اسکوپینگ پایگاه داده های" PubMed", "Scopus ", "Web of Science", "Google Scholar"," SID" ," Magiran "، به طور نظام مند، بین سال های (2001 تا ،2023) و با استفاده از کلیدواژه های" Psychometric ", "validity"," reliability"," moral", "distress، scale "  که مترادف آن ها به زبان فارسی (روان سنجی، روایی، پایایی، اخلاق، پریشانی، مقیاس) بود، مورد جستجو قرار گرفتند. چهار محقق به طور مستقل، کیفیت مطالعات را بر اساس چک لیست استانداردهای گزارش صحت تشخیصی (STARD) و ارزیابی کیفیت مطالعات دقیق تشخیصی (QUADAS-2) ارزیابی کردند.

از 2677 مقاله (321 مقاله فارسی و 2356 مقاله انگلیسی) به دست آمده، سرانجام 8 مقاله، مورد ارزیابی قرار گرفت. کیفیت مطالعات، قابل قبول بود. یافته ها نشان داد که تعداد عوامل برآمده در تحقیقات مختلف، متفاوت بود؛ اما در مقابل، مقیاس پریشانی اخلاقی و پریشانی اخلاقی بازنگری شده،  دارای روایی و پایایی مناسبی نشان داد. پیوستگی درونی مطالعات، با استفاده از دامنه آلفای کرونباخ، از 385/0 تا 97/0درصد گزارش شد. کم ترین واریانس کل فاکتورهای به دست آمده (38/19 درصد) و بیشترین مقدار (99/68 درصد) گزارش کردند.

محدودیت در کاربرد روش های روان سنجی در مقیاس های مورد بررسی کاملا مشهود بود و مقیاس دیسترس اخلاقی به طور زیاد، در جمعیت های مختلف به کارنرفته است؛ بنابراین عدم کاربرد آن در زمینه های فرهنگی مختلف، اطمینان از عملکرد مقیاس را محدود می کند. استفاده از تکنیک های محکم، در جهت روان سنجی و بررسی روایی و پایایی مقیاس دیسترس اخلاقی، در تحقیقات بعدی پیشنهاد می گردد.