مقایسه اثر تمرینات فال پروف با شدت و فراوانی های متفاوت (بالا و پایین) بر تعادل سالمندان

اختلال تعادل به عنوان اصلی ترین عامل سقوط در سالمندان شناخته شده است. مهم ترین هدف بازتوانی زمانی که سیستم تعادلی دچار ضعف می شود، رفع این اختلال است. از این رو درمانگران و متخصصین علوم ورزشی تمرینات ورزشی را برای تسهیل و بهبود وضعیت تعادل به کار می گیرند. بنابراین هدف از این پژوهش، مقایسه اثر تمرینات فال پروف با شدت و فراونی های متفاوت بر تعادل سالمندان است.

در این پژوهش سالمندان در گروه سنی 66 تا 77 سال به پنج گروه ده نفره تجربی با شدت و فراوانی بالا و پایین وگروه کنترل تقسیم شدند و در یک طرح تحقیق شامل پیش آزمون ، هشت هفته تمرینات فال پروف و پس آزمون شرکت کردند. گروه های تجربی بلافاصله پس از پیش آزمون به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته ، هر جلسه 45دقیقه) در تمرینات فال پروف با فراوانی بالا و پایین شرکت کردند. ولی گروه کنترل پس از پیش آزمون به فعالیت های روزانه خود پرداختند . از پرسشنامه فعالیت و سلامت فال پروف به منظور کسب اطلاعات در مورد وضعیت کلی سلامت ، سبک زندگی و الگوهای فعالیت جسمانی افراد سالمند استفاده گردید. به منظور شناسایی مشکلات تعادل از مقیاس پیشرفته تعادل فولرتون استفاده شد . برای ارزیابی داده های طبیعی از آزمون شاپیرو ویلک و برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کووواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0استفاده گردید.

نتایج یافته های تحقیق نشان داد که تمرینات فال پروف با شدت و فراوانی بالا و پایین باعث بهبود تعادل سالمندان می گردد. همچنین مشاهده شد تنها بین تعادل سالمندان در تمرینات فال پروف با شدت وفراوانی بالا و تمرینات فال پروف با شدت و فراوانی پایین تفاوت معناداری وجود دارد.

می توان چنین استنباط کرد که این برنامه تمرینی با شدت و فراوانی مختلف یک روش موثر در بهبود تعادل باشد که در نتیجه آن خطر سقوط تا حدودی در افراد سالمند کاهش یابد . همچنین به کارگیری این برنامه تمرینی به منظور اقدامی پیشگیرانه و درمانی احتمالا خسارت جانی، مالی ، روانی و فشارها یی که بر خانواده های سالمندان وارد می شود تا حدی کاهش یابد و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار دهد.