تحلیل اسناد بین المللی و نظام های حقوقی در برخورد با چالش های رسیدگی های قضایی و داوری های بین المللی بعلت وجود مذاکرات پیش قراردادی در تفسیر قراردادها

انعقاد قراردادها در سطح داخلی و بین المللی مستلزم تبادل نظرات طرفین پیش از قرارداد در قالب مذاکرات پیش قراردادی است. رد پای قصد مشترک طرفین در معانی کلمات و عبارات قراردادی در همین مذاکرات پیش قراردادی یافت خواهد شد. در این باب مساله اصلی این نوشتار استماع پذیری این مذاکرات در دادگاه های داخلی و دیوان های داوری بین المللی به مثابه دلیلی برای تفسیر قراردادها توسط دادرس یا داور است. در تجارت بین الملل به طور عمده این امر مورد پذیرش قرار گرفته است و، این امر در اسناد نرم ناظر بر حقوق تجارت بین الملل مندرج است. اما مواضع نظام های حقوقی معاصر در این خصوص متحدالشکل نیست، همین امر نه تنها در رویه های داخلی بلکه در مساله قانون حاکم در داوری های تجاری بین المللی را به موانع و مشکلاتی رو به رو می کند. نظام حقوقی ایران در این میان موضع سکوت را اختیار کرده است. این نوشتار در عین تحلیل چالش نقش مذاکرات پیش قراردادی در تفسیر قراردادها، با تبیین مواضع بین المللی در این خصوص سعی در ارائه نوآورانه چنین مفهومی در ادبیات حقوقی کشور ایران را دارد، که در آینده مواضع تقنینی و قضایی در این خصوص تدوین و متحدالشکل شوند.