مقایسه دو روش تشخیص برگشت مثانه ای - حالبی ادرار در کودکان مبتلا به عفونت ادراری

عفونت دستگاه ادراری یکی از بیماری های شایع کودکان است. برگشت مثانه ای – حالبی ادرار یکی از عوامل مستعدکننده ابتلا به عفونت ادراری در کودکان می باشد. روش های رایج برای شناسایی برگشت ادرار، سیستوگرافی با ماده حاجب و سیستوگرافی با استفاده از ماده رادیونوکلوئیدی می باشند. این مطالعه به منظور مقایسه دو روش سیستوگرافی غیرمستقیم رادیونوکلوئیدی (IRC) با روش چرخه تخلیه ادراری (Voiding Cycling) و سیستوگرافی با استفاده از ماده حاجب (VCUG) در تشخیص برگشت ادراری صورت گرفت.
مطالعه حاضر، تحلیلی و از نوع ارزش تشخیصی می باشد که به صورت نمونه گیری در دسترس در روی 55 کودک با تشخیص عفونت دستگاه ادراری در طی سال های 81-1380 انجام پذیرفت. نمونه ها در طول 6 ماه به درمانگاه بخش نفرولوژی بیمارستان رازی کرمانشاه مراجعه کرده بودند. به منظور شناسایی برگشت ادراری، 109 حالب نمونه ها (یک کودک دارای یک کلیه بود) با استفاده از دو روش IRC و VCUG به فاصله حداکثر یک ماه مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین میزان هم خوانی نتایج از ضریب کاپا و برای مقایسه توانایی تشخیص دو روش از آزمون مک نمار استفاده شد.
کودکان مورد بررسی دارای میانگین سنی 4/5 سال با حداکثر 13 سال و حداقل 6ماه بودند. 38 کودک (1/69%) دختر و 17 کودک (9/30%) پسر بودند. 70درصد از کودکان بالای 3 سال توانایی کنترل ادرار داشتند. از 109 حالب مورد بررسی، 29 حالب (4/26%) که دارای برگشت ادراری بودند، با استفاده از روش IRC مورد شناسایی قرار گرفتند. این در حالی است که با استفاده از روش VCUG تنها در 15 حالب (6/13%) برگشت ادراری تشخیص داده شد. از نظر آماری دو روش مورد بررسی در شناسایی برگشت ادراری با یکدیگر هم خوانی نداشتند (Kappa=0.556 p<0.001,) و روش IRC قدرت بالاتری را در تشخیص برگشت ادراری نسبت به VCUG دارا بود.
بحث: اگرچه نتایج این مطالعه تفاوت اشکاری را در ارزش تشخیصی روش های مورد مطالعه نشان داده، اما از انجاکه روش گفته شده وابسته به رعایت شرایط تکنیکی خاص می باشد، توصیه می شود با رعایت شرایط ایده آل از روش IRC که دارای مطلوبیت بیشتری در تشخیص است، استفاده شود.