اکستوباسیون سریع بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر با پریوفول و مقایسه آن با میدازولام

ریکاوری سریع شامل در آوردن لوله تراشه و راه رفتن زودتر بیمار بعد از عمل، کاهش مدت زمان اقامت در بخش مراقبت های ویژه و بیمارستان در سالهای اخیر جزو اهداف جراحی قلب مطرح شده است. به همین منظور، مطالعه ای بالینی برای ارزیابی اثرات پروپوفول بر روی ریکاوری از جمله زمان باز کردن چشمها، پاسخ به صدا و درآوردن لوله تراشه و مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه در مقایسه با میدازولام در بیماران جراحی عروق کرونر انجام شد.
یک صد بیمار کاندید جراحی عروق کرونر برای مطالعه انتخاب شدند. پنجاه بیمار گروه اول به طور تصادفی انتخاب وبا پروپوفول 1.5mg/kg و فنتانیل 7mcg/kg و پانکرونیوم /1mg/kg و پنجاه بیمار گروه دوم با میدازولام /2mg/kg و فنتانیل 7 mcg/kg و پانکرونیوم /1 mg/kg اینداکشن داده شدند. نگهداری بیهوشی گروه اول با پروپوفول 2 mg/kg در ساعت و گروه دوم با میدازولام /1 mg/kg قبل از بای پس قلبی ریوی انجام شد و از پانکرونیوم، فنتانیل و هالوتان با دوزهای مساوی در هر دو گروه برای نگهداری بیهوشی استفاده شد.
زمان متوسط در آوردن لوله تراشه در گروه پروپوفول 492 دقیقه و در گروه میدازولام 696 دقیقه (P= 0.041)، زمان باز کردن چشمها در گروه پروپوفول 165 دقیقه و در گروه میدازولام 215 دقیقه (P= 0.019)، زمان پاسخ به صدا در گروه پروپوفول 210 دقیقه و در گروه میدازولام 325 دقیقه (P= 0.031) و زمان اقامت در بخش مراقبت های ویژه در گروه پروپوفول 33 ساعت و در گروه میدازولام 43 ساعت بعد از عمل بود (P=0.021). تغییرات همودینامیک و تغییرات ایسکمیک در الکتروکاردیوگرافی و میزان مصرف نیتروگلیسرین و اینوتروپ درهردو گروه مشابه بود.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از روش بیهوشی بر اساس پروپوفول در بیماران جراحی عروق کرونر موجب کاهش مدت ریکاوری، زمان انتوباسیون بعد ازعمل، مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه در مقایسه با میدازولام بدون افزایش عوارض همودینامیک و ایسکمیک می شود.