شاخص توده بدنی و درصد وزن مطلوب در زنان سنین باروری شهر مشهد، سالهای 77-1376

باتوجه به اهمیت سلامت و تغذیه زنان که در اکثردوران زندگی خود وضعیت های آسیب پذیری را متحمل می شوند و عدم وجود اطلاعات کافی در مورد وضعیت تغذیه و میزان شیوع اختلالات تغذیه ای در زنان سنین باروری شهر مشهد، مطالعه حاضر با هدف تعیین شاخص توده بدنی و درصد وزن ایده آل زنان سنین باروری شهر مشهد در سالهای 77-1376 انجام شد. منظور از سنین باروری در این پژوهش سنین 49-15 سالگی می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی می باشد و در آن 2000 زن در سنین بین 49-15 سال که حامله و شیرده نبوده، از هیچ روش ضد بارداری هورمونی استفاده نمی کرده و سالم بوده اند، به روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ایو تصادفی از بین سه طبقه زنان شاغل، خانه دار و محصل و به نسبت حجم هر طبقه انتخاب شدند. مشخصات فردی افراد مورد پژوهش به روش مصاحبه و شاخص های تن سنجی وزن، قدو دور مچ با روش های استاندارد سنجیده شد. میانگین و انحراف معیار ویژگی های مورد بررسی محاسبه ودر تجزیه وتحلیل داده ها ازآ زمون کای دو استفاده شده است.
بر اساس شاخص توده بدنی 6/51 در صد و بر اساس درصد وزن ایده آل 5/47 درصد از زنان سنین باروری شهر مشهد دارای نسبت وزن به قد طبیعی بودند. شاخص توده بدنی در 1/21 درصد افراد کمتر از 8/19 و در 4/27 درصد بیشتر از 26 بود. در کل 6/33 درصد از زنان زیر 25 سال شاخص توده بدنی کمتر از 8/19 و 9/56 درصد از زنان بالای 40 سال شاخص توده بدنی بالاتر از 26 داشتند.
نتیجه گیری و پیشنهاد: کم وزنی در زنان نوجوان و جوان زیر 25 سال ووزن بالا و چاقی در بین زنان بالای 40 سال از شیوع بالایی برخوردار است. یافته ها بیانگر شیوع بالای اختلالات تغذیه ای در دو انتهای طیف سنین باروری می باشد، که ضرورت آموزش های تغذیه ای در این افراد را نشان می دهد.