شیوع حلقی استرپتوکوکوس بتاهمولیتیک گروه A در کودکان دبستانی شهر زاهدان در سال 1380

فارنژیت و عارضه مهم رماتیسم قلبی ناشی از عفونت با استرپتوکک بتاهمولیتیک گروه A، یکی از مشکلات عمده بهداشتی درمانی کودکان می باشد. از آنجایی که حاملین این باکتری نقش موثری در انتشار عفونت در خانواده و مدرسه دارند و با توجه به مواردی که از مقاومت دارویی مشاهده شده است، این مطالعه جهت تعیین شیوع نسبی کلونیزاسیون حلقی استرپتوکک گروه A در کودکان دبستانی شهر زاهدان و تعیین مقاومت دارویی آن در سال 1380 انجام شد.
از گلوی 555 دانش آموز دختر و پسر سالم (بدون علاومت فارنژیت) دبستان های ابتدایی سطح شهر که به روش نمونه گیری خوشه ایو طبقه ای انتخاب شده بودند، طی فصل زمستان با سواپ استریل نمونه برداری شد و پس از کشت در محیط بلاد آگار و جدا سازی باکتری، آزمایش حساسیت ضد میکروبی انجام شد. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شیوع حلقی استرپتوکوک بتا همولیتیک A 1/10 درصد (56 نفر) تعیین شد. میزان کلونیزاسیون در دختران (17/10 درصد) کمی بیشتر از پسران (10درصد) بود. اگر چه میزان شیوع این باکتری در پایه های آموزشی با هم تفاوت داشته است (پایه اول 3/16 درصد، پایه دوم 2/7 درصد، پایه سوم 10 درصد، پایه چهارم 3/6 درصد و پایه پنجم 8/10 درصد)، ولی آزمون کای دو اختلاف آماری معنی داری نشان نداد. تمامی سوش های به دست آمده نسبت به سه آنتی بیوتیک پنی سیلین، اریترومایسین و سفیکسیم حساس بودند.
نتایج حاصل بیان گر لزوم توجه به مسابل بهداشتی کودکان و تدوین برنامه های پیشگیری و کنترل بیماری های ناشی از استرپتوکک بتاهمولیتیک گروه A و عوارض مهم ناشی از آن می باشد.