اپیدمیولوژی سوختگی ها در مجتمع سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد

از کل حوادث و آسیبهای منجر به مرگ در سراسر جهان حداقل دو سوم آن در کشورهای در حال توسعه مثل ایران اتفاق می افتد که از این میان سوختگی می تواند اثرات ناگواری بر جسم و روح فرد بگذارد و سبب مرگ و میر فراوان شود؛ به منظور کاهش سوختگی، ارائه برنامه های پیشگیری کننده اهمیت زیادی دارد؛ بنابراین اطلاع داشتن از مشخصه های سوختگی لازم و ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین مشخصات اپیدمیولوژیکی سوختگی ها در مجتمع سوختگی امام رضا (ع) انجام شد.
در این مطالعه توصیفی (گذشته نگر) نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و تمامی اطلاعات با تکمیل پرسشنامه از پرونده های پزشکی بیماران بستری از خرداد ماه 1379 (زمان تاسیس مجتمع) تا آخر سال 1381 جمع آوری گردید؛ اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
56.6% از افراد مورد بررسی مرد بودند؛ نسبت مرد به زن 1.3 بود؛ 61% از بیماران ساکن شهر بودند. میانگین سن بیماران 22.35 سال بود؛ میانگین سن بیماران زنده 20.10 و فوت شده 28.78 سال بود؛ سن 61.3% از افراد زیر 5 سال بود؛ میانگین وسعت سوختگی در کل 32.68% در بیماران فوت شده 64.49%، در افراد مرخص شده 21.38%، در مردان 28.83% و در زنان 37.82% حاصل گردید؛ 41.9% از سوختگی ها ترکیبی از نوع درجه 2 و 3 بود. شایعترین مکانیسم وقوع حادثه خودسوزی (57.9%) بود. میانگین مدت بستری در کل 19.68، در بیماران مرخص شده 22.35 و در بیماران فوت شده 13.44 بود؛ بیشترین میزان وقوع و مرگ و میر سوختگی در فصل پاییز بود و فراوانی کلی مرگ و میر 25.9%، در کودکان 11.2% و در بزرگسالان 34.2% بود؛ فراوانی مرگ و در زنان 35.9% و در مردان 18.4% حاصل گردید.
با توجه به یافته های پژوهش، از آنجا که سوختگی باعث مرگ و میر، تغییر شکل، ناتوانی، درد، مشکلات روحی و جسمی فراوان برای خود فرد، خانواده و جامعه می گردد، پیشنهاد می شود مسوولین با ارایه برنامه های آموزشی خاص از طریق رسانه های مختلف و اجرای قوانین و مقررات ویژه، احتمال وقوع سوختگی و عوارض ناشی از آن را کاهش دهند؛ همچنین با ایجاد واحدهای اورژانس و بهبود کیفیت و کمیت بخشهای اورژانس و سوختگی، بهبودی بیماران سوخته افزایش یابد.