بررسی میزان سلامت عمومی روان دریک منطقه شهر تهران: مطالعه قند و لیپید تهران

شاخص های سلامت روان ارتباط مستقیمی با ابتلا به بیماری های غیر واگیر جسمی و اختلالات روانی دارند. اطلاع از چگونگی این شاخص ها، نقش مهمی در برنامه ریزی سیاستگذاران بهداشتی جهت پیشگیری از بیماری های غیرواگیر ایفا می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان سلامت عمومی روان در بزرگسالان ساکن منطقه 13 شهر تهران در قالب بخشی از مطالعه آینده نگر قند و لیپید تهران انجام شد.

در یک مطالعه مقطعی 927 نفر از ساکنان بالای 20 سال منطقه 13 تهران به تصادف انتخاب شدند. فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی (GHQ-28) که قبلا برای جمعیت ایرانی معتبر شده بود توسط افراد مورد مطالعه تکمیل شد. در این پرسشنامه نمره برش 6 جهت شناسایی و غربالگری اختلالات روانی در نظر گرفته شد. برای مقایسه امتیاز حیطه های مختلف بین دو جنس، وضعیت تاهل، سطح سواد از آزمون های پارامتری من - ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد. همچنین برای مقایسه نسبت وجود اختلال روانی در گروه های مختلف از آزمون مربع کای و جهت بررسی عوامل موثر در تعیین گروه مشکوک به اختلال روانی از رگرسیون لجستیک استفاده شد.

مجموعا (%43.3) 401 مرد و (%56.7) 526 زن مورد بررسی قرار گرفتند که از بین آنان (%52.8) 489 نفر مشکوک به اختلال روانی)امتیاز 6 و بالاتر(بودند. میانگین و انحراف معیار نمره کل پرسشنامه 7.0±5.4 با میانه 6 و مقیاس های پرسشنامه شامل جسمانی سازی علایم، اضطراب و اختلالات خواب، اختلال عملکرد اجتماعی و افسردگی به ترتیب 1.2 ± 1.7، 1.7 ± 2.0، 3.4 ± 2.0 و 0.75 ± 1.4 (انحراف معیار ± میانگین) بود. میانه مقیاس های مذکور به ترتیب 0، 1، 3 و 0 محاسبه شد. فراوانی زنان با نمره 6 و بالاتر (نمره برش) به میزان معنی داری بیشتر از مردان بود %59.7) در مقابل %6.43، (p<0.001.

فراوانی افراد مشکوک به اختلالات روانی در این مطالعه در مقایسه با دیگر مطالعات بیشتر بوده است. بنا به اهمیت و نقش بهداشت روان به عنوان یکی از مهمترین عوامل توسعه جوامع انسانی و همچنین بار مادی و معنوی ناشی از این بیماری ها اتخاذ سیاست های پیشگیرانه به ویژه در خصوص زنان ضروری به نظر می رسد.