میزان آگاهی ماماها از قوانین حقوقی و مصرف داروها در مامایی

ماما به عنوان ارایه کننده خدمات بسیار متنوع از قبیل مشاوره قبل از ازدواج، مراقبت های قبل، حین و پس از زایمان، مراقبت از نوزاد و درمان برخی از بیماری های زنان به قشر عظیمی از جامعه، باید با حیطه قانونی وظایف خویش آشنا باشد. آگاهی درست و کافی از قوانین و مقررات در هر حرفه منجر به کاهش تخلفات و تبعات ناخوشایند آن خواهد شد. ضمن این که بررسی آگاهی های افراد امکان طراحی صحیح برنامه های آموزشی را فراهم می کند و شاخص مهمی در ارزیابی وضعیت پرسنل بهداشتی درمانی می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان آگاهی ماماهای شاغل استان مازندران از قوانین و مقررات مامایی می باشد.
140 نفر از ماماهای شاغل در مراکز دولتی و خصوصی استان مازندران از طریق نمونه گیری به روش تصادفی در مطالعه ای توصیفی وارد شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه خودایفا مشتمل بر 2 بخش اطلاعات فردی 5) سوال(و سوالات آگاهی سنجی 55) سوال 3 گزینه ای(و در مقیاس کلی 0-55 نمره جمع آوری گردید. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ (%75) و آزمون پیرسون (%78) طی مطالعه ای مقدماتی تایید گردید. نتایج با استفاده از آمار توصیفی تحت نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.
از 140 ماما، %86.4 کارشناس، %10.7 کاردان، %2.9 کارشناس ارشد بوده اند. متوسط سابقه کار افراد مورد مطالعه 11.1 سال بود که در دامنه حداقل و حداکثر 1-30 سال متغیر می باشد. میانگین کل آگاهی واحدهای مورد پژوهش 41.2 است که حداکثر و حداقل نمره کسب شده به ترتیب 51 و 14 می باشد. %64.2 از افراد در این مطالعه دارای آگاهی خوب)نمرات (41-55، %35 آگاهی متوسط)نمرات (21-40 و %0.8 دارای آگاهی ضعیف)نمرات کمتر از (20 هستند. آگاهی ماماها در بعضی زمینه ها ضعیف و درصد پاسخ صحیح به تعدادی از سوالات کمتر از 50 می باشد.
با توجه به این که آگاهی %40 از افراد مورد مطالعه در سطح کم تا متوسط قرار دارد، شناخت علل و عوامل موثر در این مساله بسیار مهم است و در این میان موضوعاتی که در مطالعه حاضر دارای پاسخ صحیح کمتری بوده اند می توانند مورد توجه بیشتری قرار گیرند و لازم است زمینه سازی جهت کاربردی نمودن اطلاعات و افزایش حساسیت ماماها نسبت به قوانین و مقررات جاری مامایی به عمل آید.