فراوانی محل و تعداد ضایعات عروقی مغز در بیماران دیابتی مبتلا به سکته مغزی ترومبوتیک مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی ابن ابیطالب (ع) شهرستان رفسنجان در سال 1382

دیابت یک عامل خطرساز مهم برای ایجاد آسیب های عروقی مغز است. کلیه آمارها به طور واضح شیوع بالاتر، پیش آگهی بدتر، عود، عوارض و مرگ و میر بیشتر سکته مغزی را در بیماران دیابتی نشان می دهند. این خطرسازی مستقل از اثر سایر عوامل خطرساز بوده و امروز مطالعات گوناگونی از جهات مختلف من جمله توپوگرافی ضایعات سکته مغزی در بیماران دیابتی در حال انجام است که نتایج متناقضی را در بر داشته است. هدف اصلی این مطالعه مقایسه فراوانی محل و تعداد ضایعات ناشی از سکته مغزی ترومبوتیک در بیماران دیابتی شهر رفسنجان بود.
این مطالعه به صورت توصیفی و با روش نمونه گیری غیراحتمالی آسان بر روی بیماران مبتلا به سکته مغزی ترومبوتیک انجام گرفت. برای 60 بیمار دیابتی و 60 بیمار غیردیابتی که از نظر عوامل دموگرافیک و عوامل خطرساز سکته مغزی مشابه بودند MRI انجام و نتایج توسط آزمون آماری کای دو و فیشر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
7/56% نمونه ها، مونث و میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 5/67 سال بود. اکثر نمونه ها دارای سابقه فشاری خون بالا (7/66%) بودند. در مجموع 99 مورد ضایعه عروقی در بیماران دیابتی و 118 مورد در بیماران غیردیابتی مشاهده شد که با بالا رفتن سن، تعداد ضایعات به طرز معنی داری افزایش یافته بود. در بیماران دیابتی به ترتیب لوب پاریتال، لوب اکسی پتیال و ساقه مغز و در بیماران غیر دیابتی به ترتیب لوب های پاریتال، فرونتال و تمپورال بیشترین فراوانی محل ضایعات را به خود اختصاص دادند. اکثر بیماران مورد مطالعه (70%) بیش از دو ضایعه عروقی داشتند. تعداد و محل ضایعات عروقی در بیماران دیابتی تفاوت معنی داری با بیماران غیردیابتی نداشت.
در این مطالعه تعداد و محل ضایعات عروقی در بیماران دیابتی تفاوت معنی داری با بیماران غیردیابتی نشان نداد. سکته مغزی ترومبوتیک در بیماران دیابتی توام با فشاری خون بالا، دارای الگوی خاص بالینی و پیشرفت ضعیف ولی به صورت بروز ناگهانی و با عوارض و مرگ و میر فراوان همراه است. یافته های فوق تشخیص و درمان به موقع سکته مغزی را الزامی می نماید.