بررسی حوادث شغلی ناشی از فعالیت های ساختمانی در مراجعه کنندگان به اداره کار و امور اجتماعی شهر رفسنجان (81-79)

صدمات ناشی از حوادث از مهم ترین علت های مرگ و میر و معلولیت در جوامع انسانی هستند. در این میان حوادث ناشی از فعالیت های ساختمانی از اهمیت خاصی برخوردارند. مطالعه حاضر بر آن است تا به بررسی فاکتورهای موثر در بروز و عوارض ناشی از حوادث ساختمانی در مراجعین به اداره کار و امور اجتماعی شهر رفسنجان بپردازد.
تمامی مصدومین شاغل در فعالیت ساختمان سازی که طی سال های 1381-1379 فهرست آن ها در اداره کار و امور اجتماعی شهر ثبت شده بودند بررسی شدند. اطلاعات با مراجعه به پروند های موجود در مرکز فوق الذکر، افراد حادثه دیده و اطرافیان آن ها وارد یک چک لیست گردیده است. اطلاعات شامل سن، جنس، سطح سواد، وضعیت تاهل، وضعیت بیمه، نوع فعالیت، سابقه کار، علت حادثه، عضو آسیب دیده و نتیجه حادثه بوده است. از روش های آماری پارامتریک (آزمون نسبت ها، t-test، آزمون همبستگی) و غیررپارامتریک (Chi-Square، Fisher-Exact) برای بررسی اختلافات بین گروه ها استفاده شده است.
میانگین سنی مصدومین (70 نفر)، 11.1±35.8 (حداقل=11 و حداکثر=55) سال بود. (6/98%، 69 نفر) آسیب دیدگان مرد و بیش از چهارپنجم آن ها (83%، 58 نفر) متاهل بوده اند. علت (36%، 25 نفر) حوادث بی احتیاطی و (30%، 21 نفر) به علت عدم استفاده از وسایل ایمنی گزارش شده بود. (23%، 16 نفر) افراد آسیب دیده در بخش جوشکاری ساختمان مشغول بوده و کمترین تعداد حادثه دیدگان در قسمت برقکاری ساختمان (9/7%، 5 نفر) فعالیت داشته اند. مصدومین اکثرا سابقه کار کمتر از 5 سال (45%، 31 نفر) داشته اند. حدود (18%، 12 نفر) از مصدومین فوت شده بودند و (30%، 21 نفر) حوادث منجر به معلولیت دایمی فرد شده بود.
به نظر می رسد آموزش های مربوط به ایمنی و رعایت اصول مربوطه در حین انجام کار به ویژه برای افرادی که سابقه کار کمی دارند به پیشگیری از بروز حوادث کمک خواهد نمود. اگرچه در دسترس بودن و التزام به استفاده از وسایل حفاظت فردی از اهمیت بالایی برخوردار است.