مقایسه اثر محلول موضعی سولفات روی با قطره خوراکی فلج اطفال در پیشیگری از عفونت های راجعه هرپس سیمپلکس

بیش از 85 درصد جمعیت دنیا آلوده به ویروس هر پس سیمپلکس می باشند. از خصوصیات منحصر به فرد این ویروس، عدم ریشه کن سازی آن بعد از ابتلا می باشد. از دیرباز تاکنون راه های مختلفی جهت درمان و پیشگیری از موارد عود بیماری و عوارض از آن امتحان شده است. ولی دستیابی به روش های موثر، ارزان، در دسترس و کم عارضه همچنان مدنظر محققان است. مقایسه اثر بخشی محلول موضعی سولفات روی با واکسن خوراکی فلج اطفال در پیشگیری از عفونت های راجعه هرپس سیمپلکس هدف اصلی این پژوهش می باشد. در این مطالعه مداخله ای آینده نگر، 58 بیمار مبتلا به عفونت های راجعه هرپس سیمپلکس با عود بیش از 3 بار در سال تحت درمان با محلول موضعی سولفات روی 0.05 درصد و یا واکسن خوراکی فلج اطفال به صورت 4 قطره ماهی یک بار تا 3 ماه متوالی قرار گرفتند. سپس هردو گروه به مدت 6 ماه پیگیری شدند و در مراجعات ماهانه از نظر خصوصیات عود بیماری بررسی گردیدند. سرانجام میزان بهبودی در دو گروه با آزمون مجذور کای مقایسه شد. بر اساس یافته ها، میانگین آماری نتایج 3 بار پیگیری بیماران بیماران در طی دوران مطالعه، نشانگر اثرات معنی دار دو داروی سولفات روی موضعی و واکسن پولیو در کاهش دفعات عود، شدت و وسعت ضایعات و طول دوره بیماری به میزان 60 تا 70 درصد در پایان ماه ششم بود (P=0.01) ولی در مقایسه بین اثرات درمانی این دو روش با یکدیگر با استفاده از آزمون تی استیودنت اختلاف معنی داری به دست نیامد (P=0.192). لذا محلول موضعی سولفات روی درمانی موثر، در دسترس و ارزان با اثر تاخیری اما معادل واکسن خوراکی فلج اطفال در پیشگیری از موارد راجعه هرپس سیمپلکس است.