تنوع سطح پلوئیدی مانعی در دورگ گیری میان گونه ای در جنس بروموس Bromus spp

ده گونه مختلف از جنس بروموس جهت بررسی تنوع ژنتیکی، مطالعات سیتوژنتیکی و انجام تلاقی های میان گونه ای، انتخاب و در قالب یک طرح آزمایشی مزرعه ای کاشته شدند. ضمن مطالعه گسترده این گونه ها در زمینه های مورد نظر، نسبت به انجام تلاقی های میان گونه ای نیز اقدام شد. تعداد زیادی دورگ گیری در زمان مناسب صورت گرفت که به طور عمده فاقد نتیجه مناسب بود. عوامل متعددی امکان استفاده از کلیه گونه های مورد مطالعه را در اجرای تلاقی های میان گونه ای محدود می نمود. عدم همپوشانی دوره گلدهی این گونه ها در شرایط مزرعه، ریزی اجزاء گل در برخی از گونه ها و تنوع سطح پلوئیدی از موانع عمده در اجرای تلاقی های میان گونه ای قلمداد گردید. سطوح مختلف پلوئیدی و آنیوپلوئیدی در گونه ها و جمعیتهای مورد مطالعه مشاهده گردید. کمترین تعداد کروموزوم و سطح پلوئیدی در گونه های Bromus inermis، B. cappadocicus و B. sterilis و (14= 2n= 2x)، بیشترین تعداد کروموزوم و سطح پلوئیدی در گونه B. tomentellus و(84=2n)، مشاهده گردید. تعداد زیادی از سلولهای مورد مطالعه، سطح پلوئیدی بالا یا شکلی از آنیوپلوئیدی را داشتند. جمعیتهایی با سطوح پلوئیدی میانی نیز در میان گونه های مورد مطالعه مشاهده گردید. علاوه بر تفاوت در تعداد کروموزومها تفاوتهای زیادی در اندازه کروموزومها و نیز تقارن کاریوتیپی جمعیتهای مورد مطالعه مشاهده گردید.