بررسی آرای یک روانشناس فمینیست

اوته ارهارت در کتاب «زنان خوب به بهشت می روند و زنان بد به همه جا» قصد دارد با این باور که تفاوت های جنسیتی صرفا حاصل تربیت، سنت های اجتماعی و فشارهای محیطی است و با استفاده از تکنیک های روان شناختی، زنان را از افسردگی و ستم های جنسی و جنسیتی رها سازد و کمک کند تا زنان به تساوی حقوق خود با مردان برسند؛ لیکن از یک سو، بسیاری از مدعای وی با یافته های روانشناختی، فیزیولوژیک و زیست شناختی همخوانی ندارد. این ناهمخوانی موجب تحلیل نادرست نگارنده از علت فروتری زنان و به دنبال آن ناکارآمدی راهکارهای روان شناختی او شده است. از سوی دیگر، ارهارت برخلاف نظرات رایج علمی و آماری، در برخی از گزاره های کلی و جزیی خویش دچار اشتباه شده و بالتبع نتیجه درستی از این مقدمات به دست نیاورده است. نوشتار حاضر به نقد مبنایی و روشی نظرات ارهارت پرداخته و سرانجام به پیامدهای مدعای وی اشاره می نماید.