معرفی یک محیط خون دار تغییر یافته ساده و سریع جهت کشت انبوه گونه ای مختلف لیشمانیا

از آنجا که تشخیص و تعیین هویت انگلهای لیشمانیا با استفاده از ویژگی های خارجی کافی نیست، لذا از ویژگی های داخلی که در برگیرنده عمل و ساختمان مولکولی ارگانیزم است مانند ایزوانزیم استفاده می شود. برای انجام این آزمایش ها احتیاج به تعداد 1010 ارگانسم می باشد که جهت تهیه این حجم از انگل باید از محیطهای غنی جامد و مایع همراه با سرم جنین گوساله در دمای 26-22 درجه استفاده شود. از این رو معرفی محیطهای کم هزینه که بتواند به خوبی رشد انگل تضمین نماید ضروری است. هدف از این مطالعه طراحی یک محیط خون دار تغییر یافته ساده و سریع جهت کشت انبوه گونه های مختلف لیشمانیا برای کاهش هزینه ها و صرفه جویی در زمان کشت انگل می باشد.
این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در مرحله اول میزان رشد گونه های لیشمانیا ماژور، لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا اینفانتوم بر روی محیط جامد خون دار و محیط مایع مغزی قلبی حاوی بیست درصد سرم جنین گوساله مقایسه گردید. در مرحله دوم مقایسه تغییرات احتمالی ژنومی از واکنش زنجیره ای پلی مراز با روش برش انزیمی رشته دی ان ای بر روی لیشمانیا ماژور استفاده شد. در مرحله سوم میزان کارایی محیط جامد در انبوه سازی انگل های ایزوله شده از 10 بیمار مبتلا به لیشمانیوز پوستی مراجعه کننده به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1381 1380 بررسی گردید. داده های جمع آوری شده با شاخصهای توصیفی آنالیز گردید.
میزان رشد انگل در محیط جامد خون دار در گونه لیشمانیا ماژور 1/5 برابر، لیشمانیا تروپیکا 7/5 برابر و لیشمانیا اینفانتوم 4/9 برابر میزان رشد انگل در محیط مایع بود. زمان رشد انگل بر روی این محیط برای لیشمانیا ماژور و لیشمانیا اینفانتوم یک هفته و برای لیشمانیا تروپیکا دو هفته بود. یکسان بودن الگوی برش انزیمی رشته دی ان ای لیشمانیا ماژور که به هر دو صورت انبوه گردیده بود، می تواند نشانگر عدم تغییر ماهیت انگل باشد. انبوه سازی از 10 نمونه جدا شده از بیماران بدون آلودگی ثانویه مشاهده شد، میزان کارایی 100 درصد بود.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از محیط جامد خون دار برای کشت انبوه انگلهای لیشمانیا باعث کاهش آلودگی محیط کشت، طولانی نشدن مدت نگهداری محیط کشت، در دسترس بودن مواد لازم، سادگی تهیه محیط، کاهش هزینه مواد و باعث افزایش رشد انگل می گردد.