نقش سیاق در کشف معانی قرآن از منظر مؤلف المیزان

رسیدن به مفاهیم بلند قرآن، تامل در ماقبل و مابعد آیه و توجه به روند کلی کلام یعنی سیاق را می طلبد. معنا کردن آیه بدون توجه به سیاق و جهت گیری کلی آیات جز لغزش و انحراف و دور شدن از معنای واقعی آیات نتیجه دیگری ندارد.
با توجه به اهمیت موضوع، نگارنده با بیان معنای سیاق و توضیح جایگاهش در تفسیر، نقش آن در کشف معانی کلمات و آیات قرآن، پذیرش و رد روایات تفسیری، روایات اسباب النزول، تعیین مرجع ضمیر و نقد و بررسی آرای مفسران، از دیدگاه مفسر المیزان پرداخته است.
علامه طباطبایی شرط بهره گیری از سیاق را منوط به تحقق ارتباط صدوری آیات و پیوستگی آن ها در معنا می داند. شکی نیست که این بهره گیری زمانی برقرار است که قبلا اعجاز لفظی قرآن و توقیفی بودن ترتیب آن ها به ثبوت رسیده باشد. اما چگونه دلالت سیاق و عدم توقیفی بودن ترتیب آیات که هر دو مورد قبول مولف المیزان است با هم سازگاری دارد؟ این نیز مساله ای است که به عنوان نتیجه جنبی این نگارش مورد تحلیل قرار گرفته است.