امکان سنجی مشارکت معلمان در فرایند برنامه ریزی درسی در نظام آموزش و پرورش ایران

برنامه ریزی درسی واقع گرایانه مستلزم مشارکت کلیه نیروهای اثرگذار و درگیر در مراحل گوناگون تصمیم گیری است که در میان آنها، معلمان از اهمیت و جایگاهی ویژه برخوردارند. معلمان به سبب آشنایی با مسائل و نیازهای دانش آموزان و مدرسه و تجربیات ارزشمندی که در سایه تعامل با یادگیرندگان به دست می آورند، مهم ترین عنصر در موفقیت برنامه های درسی هستند و درصورتی که در زمینه جایگاه، نقش و زمینه سازی مشارکت آنها در تصمیم گیری های مرتبط با برنامه درسی تاملی عمیق و جامع الاطراف صورت پذیرد، اثربخشی برنامه های درسی بهبود چشمگیرخواهد یافت. مقاله حاضر که برگرفته از یک طرح پژوهشی است، ابتدا با بهره گیری از ادبیات برنامه درسی، حدود مشارکت معلمان را ترسیم کرده است، سپس با استفاده از روش تحقیق توصیفی، امکان مشارکت معلمان در برنامه ریزی درسی در ایران و نتایج و تبعات آن را مورد بررسی قرار داده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته است که بر مبنای مقیاس لیکرت تنظیم شده است. شرکت کنندگان در پژوهش دبیران دبیرستانهای مدارس تهران و کارشناسان برنامه ریزی درسی وزارت آموزش و پرورش بوده اند که بر اساس نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. نتیجه مطالعه حاضر، بیانگر قلمروهای مشارکت معلمان در برنامه ریزی درسی در ایران، عواملی که این مشارکت را تسهیل می کند و نتایج مثبت و منفی حاصل از آن است.