گزارش یک مورد گلومرولونفریت فوکال سگمنتال ناشی از دی پنی سیلامین در یک بیمار مبتلا به اسکلرودرمی

استفاده درمانی از دی پنی سیلامین همراه با عوارض گوناگونی می باشد. شایع ترین عارضه آن، پروتئینوری ناشی از دی پنی سیلامین است که اغلب ناشی از گلومرولوپاتی از نوع مامبرانو می باشد. در این مقاله یک مورد گلومرولونفریت نوکال سگمنتال ناشی از دی پنی سیلامین در یک بیمار مبتلا به اسکلرودرمی گزارش شده است.
مورد: در این مقاله به شرح بیماری پرداخته شده است که به مدت 18 ماه تحت درمان با دی پنی سیلامین بود و به علت درگیری کلیوی از نوع FSGN دچار پروتئینوری در حد سندرم نفروتیک شد. یک ماه پس از قطع درمان و بدون هیچ درمان اضافی دیگر، پروتئینوری بیمار برطرف شد. بیمار نام برده هیچ علامتی به نفع بحران کلیوی ناشی از اسکلرودرمی نداشت.
در این مورد خاص دی پنی سیلامین مسول ایجاد گلومرولونفریت فوکال و سگمنتال کلیه بیمار بوده است. لازم به ذکر است که تاکنون این نوع پاتولوژیک درگیری کلیوی به دنبال درمان با دی پنی سیلامین گزارش نشده است.