بررسی ارتباط پرخاشگری با شدت بالینی اختلال استرس پس از سانحه

پرخاشگری یکی از اختلالاتی است که به طور شایع در میان بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دیده می شود. این مطالعه به منظور ارزیابی ارتباط بین شدت PTSD با وجود یا عدم وجود پرخاشگری انجام شده است.
این مطالعه تحلیلی بر روی 120 بیمار مبتلا به PTSD که به درمانگاه روانپزشکی بیمارستان بقیه اله تهران مراجعه کرده اند، انجام شده است. برای ارزیابی وجود یا عدم وجود پرخاشگری از پرسشنامه خودساخته و برای بررسی شدت بیماری PTSD از پرسشنامه مقیاس اثر حادثه (IES) استفاده شده است.
میانگین سنی بیماران مورد بررسی 35.9±10.1 سال بود. 76.7 درصد از بیماران مذکور و 23.3 درصد مونث بودند. 72.5 درصد از بیماران پرخاشگری داشتند. نتایج نشان داد که 72.5 درصد از بیماران غیر پرخاشگر مبتلا به PTSD تحت بالینی بوده اند، در حالی که 24.1 درصد از افراد پرخاشگر دارای بیماری شدید بودند. ارتباط آماری معنی داری بین شدت PTSD و پرخاشگری یافت شد (p=0.001).
با درمان به موقع PTSD و جلوگیری از تشدید بیماری می توان از ایجاد خشونت تا حد زیادی جلوگیری کرد که به مثابه پیشگیری ثانویه در قالب پیشگیری اولیه است.