مقایسه دو روش گاز گرفتن لب بالا و اندازه گیری فاصله تیروئید - چانه در پیش بینی لوله گذاری دشوار

اخیرا یک روش غربالگری جدید و ساده تحت نام «آزمون گاز گرفتن لب بالا» توسط دکتر زاهد حسین خان و همکاران برای پیش بینی لوله گذاری دشوار معرفی شده است. مبنای این روش گاز گرفتن بالاترین حد ممکن از لب فوقانی توسط دندان های پیشین تحتانی است. از آنجا که به دنبال معرفی یک روش غربالگری جدید و قبل از استفاده از آن در بالین بیمار لازم است که این روش در مقایسه با سایر روش ها مورد ارزیابی قرار گیرد و کارآیی آن مشخص شود، از این رو ما در این مطالعه این آزمون را با روش نمای لارنژیان (کورمک) ارزیابی کرده و با اندازه گیری فاصله تیرویید - چانه مورد مقایسه قرار دادیم.
در یک مطالعه مشاهده ای آینده نگر یک سویه کور 350 بیمار بالای 16 سال که نیاز به لوله گذاری تراشه برای بیهوشی عمومی داشتند، در صورت نداشتن شرایط خروج از مطالعه از قبیل تروما و تومور سر و گردن، سوختگی یا بیماری های محدود کننده حرکات سرو گردن بررسی شدند. اندازه فاصله تیرویید - چانه و درجه روش گاز گرفتن لب بالا براساس محل گاز گرفتن لب بالا نسبت به خط ورمیون به صورت درجه یک (بالای خط)، درجه دو (روی خط) و درجه سه (زیر خط) ورمیون تعیین شد. تعیین درجه استاندارد کورمک و کلیه لوله گذاری ها پس از القای پروتکل دارویی یکسان، توسط متخصص بیهوشی با حداقل سه سال سابقه لوله گذاری و بدون اطلاع از نتایج ارزیابی های قبل از عمل انجام شد. ویژگی های تشخیصی دو روش گاز گرفتن لب بالا و فاصله تیرومنتال محاسبه و مقایسه شدند. درجه 4 ULBT و درجه بندی 3 و 4 کورمک و فاصله تیرومنتال مساوی یا کمتر از 4 سانتی متر به عنوان نتیجه مثبت در لوله گذاری دشوار فرض شد.
بیست بیمار (7/5%) دارای درجه 3 یا 4 کورمک بودند. حساسیت، اختصاصیت و صحت فاصله تیرومنتال در مقایسه با روش گاز گرفتن لب بالا به ترتیب عبارت بودند از: 55% در مقابل 70%، 88% در مقابل 93%، 86% در مقابل 92%. اختصاصیت دو روش از لحاظ آماری معنی دار بود. (05/0 p<) ولی حساسیت و صحت دو روش تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که روش گاز گرفتن لب بالا نسبت به روش اندازه گیری فاصله تیرومنتال در پیش بینی لوله گذاری دشوار از اختصاصیت بیشتری برخوردار است. این روش به سادگی 70% موارد لوله گذاری مشکل و 93% موارد لوله گذاری آسان را تشخیص داد.
با توجه به اختصاصیت بیشتر و ساده تر بودن، روش مورد بحث بر اندازه گیری فاصله تیرومنتال ارجح است.