اثر گنادکتومی (برداشتن بیضه ها) و تیمار با تستوتسترون بر روی رفتار ترس در موشهای صحرائی نر

درک به موقع نشانه های خطر برای بقای موجودات زنده ضروری است. موجودات زنده هنگام مواجه شدن با خطر، دچار ترس می شوند و پاسخ های رفتاری نشان می دهند که با استفاده از (ماز + مرتفع)، Elevated plus - maze می توان این پاسخهای رفتاری را مورد بررسی قرار داد. افزایش در دو پارامتر، یکی درصد ورود به بازوی باز (%OAE) و دیگری درصد زمان سپری شده در بازوی باز (%OAT)،Elevated plus–maze (ماز + مرتفع) نشاندهنده کاهش ترس می باشد. در مطالعه حاضر اثر تستوسترون بر روی رفتار ترس در موشهای صحرایی (رت) گنادکتومی شده به وسیله Elevated plus–maze مورد بررسی قرارگرفته است. تزریق زیر جلدی (SC) دوزهای مختلف تستوسترون(100، 200، 300، 450? g/rat) موجب افزایش وابسته به دوز %OAE و %OATگردید. بیشترین پاسخ را دوز 450? g/rat دارو ایجاد نمود (<0.001). با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که تستوسترون موجب کاهش رفتار ترس می گردد.