اثر گزیلوکائین بر روی حرکت اسپرم طبیعی انسان

ناباروری به عنوان یک مشکل اساسی، آسیب های اجتماعی خاصی را در نهاد خانواده ایجاد می نماید. یکی از روش های معمول برای حل آن در زوجهای ناباروری که بدون اسپرم هستند، خارج نمودن اسپرم به روش بیوپسی از اپیدیدیم و یا بیضه می باشد. اما به علت دردناک بودن آن، استفاده از بی حس کننده ها اجتناب ناپذیر است. از آنجایی که اینگونه داروها ممکن است باعث کاهش پارامترهای اسپرم شوند، این مطالعه با هدف تعیین غلظت داروی مورد استفاده برای بیحسی موضعی انجام شده است.
در یک مطالعه تجربی آزمایشگاهی، مایع منی 30 نفر از افراد طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها پس از swim up در محیط کشت Ham''s f10 به مقدار 0.5 میلی لیتر در 6 لوله جداگانه قرار گرفتند و به اندازه 10% حجم نمونه، هر یک از آنها، گزیلوکایین با غلظتهای 20%، 40%، 60%، 80% و 100% اضافه گردید و نمونه شماره یک به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. سپس در زمانهای صفر، 2 و 24 ساعت پس از اضافه شدن گزیلوکایین، تعداد، حرکت و Grading اسپرم ها ثبت گردید و داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
میانگین حرکت در گروه شاهد، برابر 5.31 ± 63.10 بود و در گروه آزمایشی از 11.54± 45.50 در غلظت 20% گزیلوکایین به 5.72 ± 4.9 در غلظت 100%، کاهش پیدا کرد (P=0.000). مدت زمان تماس با گزیلوکایین باعث کاهش بیشتری در حرکت Grading اسپرم گردید. (p=0.001).
با افزایش غلظت محلول گزیلوکایین و افزایش مدت زمان تماس، حرکت اسپرم و Grading آن کاهش می یابد. لذا تاثیر گزیلوکایین بر روی پارامترهای اسپرم وابسته به دوز دارو و مدت زمان تماس است.