نسبت کلیبر به عنوان یک معیار انتخاب غیر مستقیم برای بازده غذایی در گوسفند کردی

بازده غذایی از بهترین صفات مربوط به تولید گوشت در دام ها (از جمله گوسفند) است. برآورد این صفت تنها توسط اندازه گیری های فردی مصرف خوراک هر حیوان امکان پذیر بوده که عملی مشکل و پر هزینه می باشد. به نظر می رسد صفت کلیبر که به صورت نسبت افزایش وزن روزانه به وزن متابولیکی در پایان دوره تعریف می شود با راندمان غذایی در ارتباط بوده باشد. با توجه به این مطلب هدف از این مطالعه ارزیابی صفت کلیبر به عنوان یک معیار انتخاب غیر مستقیم در راستای بهبود راندمان غذایی در گوسفند کردی بوده است. برای این منظور 65 راس بره نر از نژاد کردی بعد از شیر گیری در جایگاه های انفرادی با جیره پرواری به مدت 15 هفته تغذیه شدند. در طی این مدت میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن آنها اندازه گیری شد. همبستگی فنوتیپی بین نسبت کلیبر با متوسط افزایش وزن روزانه و بازده غذایی به ترتیب 0.88. 0.85 به دست آمد. همچنین همبستگی فنوتیپی بین نسبت کلیبر با وزن تولد، شیر گیری، وزن در شروع و پایان آزمایش به ترتیب 0.14-، 0.14-، 0.46-، 0.16 برآورد شد. بر اساس این تحقیق و با توجه به اینکه نسبت کلیبر با بازده غذایی همبستگی فنوتیپی بالا و با وزن تولد همبستگی فنوتیپی کم و منفی دارد، می توان امیدوار بود که در نژاد کردی بتوان نسبت کلیبر را به عنوان یک معیار انتخاب غیرمستقیم برای توسعه و بهبود بازده غذایی مورد توجه قرار داد.