شیوع هوشیاری طی سه روش بی هوشی در عمل سزارین

هوشیاری بیماران حین بی هوشی عمل جراحی ممکن است موجب مشکلات روانی برای بیماران شود.
مطالعه به منظور مقایسه شیوع هوشیاری طی سه روش بی هوشی در عمل سزارین در بیمارستان کوثر قزوین انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی آینده نگر، 178 بیمار بر اساس در دسترس بودن داروها 101 نفر در گروه تیوپنتال، 50 نفر در گروه پروپوفل، 27 نفر در گروه میدازولام و پروپوفل قرار گرفتند. برای القای بی هوشی در گروه تیوپنتال 5 میلی گرم بر کیلوگرم تیوپنتال و در گروه پروپوفل و میدازولام پروپوفل 2 تا 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم پروپوفل استفاده شد. برای نگهداری بی هوشی در گروه تیوپنتال و پروپوفل از هالوتان و نیتروس اکساید و در گروه میدازولام پروپوفل از انفوزیون پروپوفل به میزان 5 تا 7 میلی گرم بر کیلوگرم و نیتروس اکساید استفاده شد. در گروه تیوپنتال و پروپوفل پس از خارج کردن بچه از 1.5 میلی گرم بر کیلوگرم فنتانیل و در گروه میدازولام پروپوفل علاوه بر فنتانیل از 2 میلی گرم میدازولام نیز استفاده شد. پس از القای بی هوشی تا خارج کردن لوله تراشه در اتاق عمل، نوار قرآن پخش شد و 8 ساعت پس از هوشیاری سوال هایی در مورد وجود درد حین عمل، خاطر آوردن صدای قرآن یا حوادث حین عمل از بیمار پرسیده و داده ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.
از 178 بیمار مورد مطالعه، 7 بیمار (3.9 درصد) درجه خفیفی از هوشیاری را ذکر کردند که 2 نفر (%2) در گروه تیوپنتال، 3 نفر (%6) در گروه پروپوفل و 2 نفر (%7.4) در گروه میدازولام - پروپوفل قرار داشتند. اختلاف شیوع هوشیاری در سه روش از نظر آماری معنی دار نبود و بین میزان شیوع با سن، تحصیلات و علت سزارین انجام شده نیز رابطه ای وجود نداشت.
شیوع هوشیاری طی بی هوشی عمل سزارین در سه روش بی هوشی (تیوپنتال، پروپوفل و پروپوفل - میدازولام) تفاوت چشمگیری ندارد.