فراوانی ماکروپرولاکتینمی در افراد مبتلا به هیپرپرولاکتینمی با آزمون ساده ی رسوب پلی اتیلن گلیکول

هیپرپرولاکتینمی علاوه بر حاملگی در برخی شرایط پاتولوژیک نیز مشاهده می شود. بعضی بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمی با اتیولوژی نامشخص در گروه ایدیوپاتیک قرار می گیرند. این افراد ممکن است متحمل مطالعه های مکرر رادیولوژیک، درمان طولانی مدت با برموکریپتین و حتی اعمال جراحی گردند. شواهد زیادی بر ماکروپرولاکتینمی به عنوان علت اصلی هیپرپرولاکتینمی ایدیوپاتیک دلالت دارند. ماکروپرولاکتینمی که در آن قسمت عمده پرولاکتین در گردش از کمپلکس های پروتئینی بزرگ (> 150 کیلو دالتون) تشکیل شده با فقدان یا درجات خفیفی از علایم مرتبط با هیپرپرولاکتینمی بروز می نماید. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ماکروپرولاکتینمی در بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمی است.
میزان پرولاکتین سرم در 113 بیمار با هیپرپرولاکتینمی (پرولاکتین (28 μg/L< قبل و پس از رسوب ماکروپرولاکتین به وسیله پلی اتیلن گلیکول اندازه گیری شد.
23% این افراد مبتلا به ماکروپرولاکتینمی بودند.
با توجه به شیوع بالای ماکروپرولاکتینمی و برای اجتناب از بروز اشتباه در تشخیص و درمان، غربالگری ماکروپرولاکتین برای همه بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمی توصیه می گردد.