شیوع آنتی بادی های ضد توکسوپلاسمایی در زنان باردار استان چهار محال و بختیاری با استفاده از روش ایمنوفلورسانس غیر مستقیم در سال 85 - 1384

توکسوپلاسموزیس مادرزادی به عنوان یکی از خطیرترین اشکال عفونت توکسوپلاسمایی هنگامی رخ می دهد که زنان برای اولین بار در خلال دوره بارداری به عفونت مبتلا گردند. بنابراین در هر جامعه ای آگاهی از میزان شیوع آنتی بادی های ضد توکسوپلاسمایی در زنانی که در سنین باروری و یا دوران آبستنی بسر می برند حایز اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف آگاهی از شیوع سرمی آنتی بادی های ضد توکسوپلاسمایی در سه ماهه ی اول دوران بارداری زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی - درمانی استان چهارمحال و بختیاری انجام پذیرفت.
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 384 خانم باردار (سه ماهه اول بارداری) به روش نمونه گیری سهمیه ای آسان انتخاب گردیدند و نمونه های سرمی تهیه شده از آنان از نظر وجود آنتی بادی های ضد توکسوپلاسمایی تام با استفاده از روش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم مورد آزمایش قرار گرفت و در صورت مثبت بودن واکنش سرمی عیار هر یک از نمونه ها تعیین گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (کای دو) تجزیه و تحلیل گردید.
یافته های این تحقیق نشان داد که تنها در کمتر از یک سوم جمعیت مورد مطالعه (27.6%) آنتی بادی های ضد توکسوپلاسمایی با سطوحی بین 1:2560- 1:20 وجود دارد. بیشترین میزان شیوع آنتی بادی های ضد انگلی در زنان باردار 45-40 ساله (50%) مشاهده گردید (p<0.05). در 38.5% از زنانی که بر علیه انگل واکنش سرمی مثبت داشتند تماس نزدیک با گربه وجود داشت (p<0.05). همچنین در تحقیق حاضر در 82.2% از زنانی که بر علیه انگل واکنش مثبت سرمی داشتند گوشت گوسفند اصلی ترین نوع گوشت مصرفی بود (p<0.05). بیشترین میزان شیوع آنتی بادی های ضد توکسوپلاسمایی در زنان باردار شهرستان شهرکرد (51.9%) و کمترین میزان آن در زنان باردار شهرستان فارسان (6%) مشاهده گردید. همچنین در این مطالعه ارتباط معنی داری بین شیوع آنتی بادی ضد انگلی با هفته بارداری، سابقه مصرف سبزیجات خام، سابقه سقط قبلی، رتبه زایمانی و مناطق زندگی شهری و روستایی مشاهده نگردید.
یافته های این مطالعه نشان داد که بخش عمده ای از زنان باردار این استان نسبت به عفونت حساس بوده و ممکن است در ادامه دوره بارداری و یا آبستنی های بعدی خود به عفونت حاد توکسوپلاسمایی مبتلا گردند.