بررسی اثر روش های مختلف کنترل علف های هرز بر عملکرد گلرنگ بهاره رقم 2811 اراک در شرایط دیم

به منظور تعیین مناسب ترین روش کنترل علف های هرز در زراعت گلرنگ بهاره و دست یابی به عملکرد مطلوب و نیز استفاده بهینه از رطوبت ذخیره شده در شرایط دیم، این بررسی به مدت 2 سال زراعی (82-1381) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه اجراگردید. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از: A1 = بدون کنترل علف هرز (شاهد)، A2 = دو بار وجین دستی علف های هرز (یکی در مرحله روزت و دیگری قبل از طویل شدن ساقه)، A3 = انجام یک بار کنترل مکانیکی به وسیله پنجه غازی در مرحله قبل از طویل شدن ساقه، A4 = کنترل شیمیایی با علف کش تریفلورالین (%5/44 (Ec= به میزان 5/1 لیتر در هکتار قبل از کاشت و A5 = کنترل شیمیایی با علف کش تریفلورالین (%5/44 (Ec= به میزان 5/2 لیتر در هکتار قبل از کاشت. نتایج تجزیه مرکب داده ها در طی دو سال نشان داد که اثر روش های مختلف کنترل علف های هرز بر تعداد علف هرز در واحد سطح، ارتفاع بوته و عملکرد دانه در سطح احتمال 1% معنی دار بود و از بین صفات زراعی مورد مطالعه، تنها عملکرد دانه تحت تاثیر اثر متقابل سال * روش های کنترل علف هرز (در سطح احتمال 1%) قرار گرفت که ناشی از متفاوت بودن روند تغییرات عملکرد دانه در طی سال های اجرای آزمایش بود. از نظر عملکرد دانه تیمار دو بار وجین دستی با 1251 کیلوگرم در هکتار و بیشترین عملکرد در کلاس a و تیمار5/1 لیتر در هکتار علف کش تریفلورالین با 770 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد در کلاس b قرار گرفت. تیمار5/2 لیتر در هکتار علف کش تریفلورالین با 1002 کیلوگرم در هکتار در کلاس ab و بعد از تیمار5/1 لیتر در هکتار علف کش تریفلورالین قرار گرفت. تیمار مذکور از نظر عملکرد روغن در واحد سطح نیز با 291 کیلوگرم روغن تولیدی در هکتار بعد از تیمار دو بار وجین دستی قرار داشت.