بررسی میانگین H-reflex عصب تیبیال در افراد 20 ساله و بالاتر

مطالعه هدایت عصبی و الکترومیوگرافی با سوزن نقش محوری در ارزیابی بیماران دچار بیماری های عصبی- عضلانی دارد. اندازه گیری H-reflex عصب تیبیال یکی از رایج ترین مراحل الکترومیوگرافی بالینی است که بخصوص در تشخیص رادیکولوپاتی S1 موثراست. اهمیت H-reflex از این نظر است که در درگیری ریشه S1- یکی از شایع ترین درگیری ها در هرنی دیسکال- خیلی زود دستخوش تغییر می شود.
برررسی میانگین H-reflex عصب تیبیال در افراد سالم 20 ساله و بالاتر.
این مطالعه مقطعی، بر روی 110 داوطلب سالم بالای بیست سال مراجعه کننده به درمانگاه الکترودیاگنوستیک بیمارستان پورسینای رشت در سال 1382 انجام شده است. همه داوطلبان در وضعیت prone قرار داده شدند و زانو را در حدود 20 درجه خم کردند، از دستگاه Medelec برای سنجش استفاده شد. تاخیر H-reflex تیبیال از وسط ساق پا ثبت شد. محل تحریک، شیار وسط پوپلیته بود. داده ها با نرم افزار Epi تجزیه و تحلیل شدند و آزمون ANOVA برای مقایسه میانگین مقادیر H-reflex استفاده گردید. نتایج به صورت میانگین و یا دامنه اطمینان 95درصد ارایه شده است.
55.5 % افراد مذکر و 44.5% مونث بودند. میانگین سنی SD ±41.6 سال و میانگین قدSD ±165.26 سانتی متر و میانگین تاخیر H-reflex برای 220 عصب تیبیال (110 راست و 110 چپ) SD±26.46 میلی ثانیه بود (دامنه اطمینان 95 درصد 26.28-26.62) بیشترین مقادیر میانگین در گروه سنی بالای 60 سال برابر 28.23 میلی ثانیه و کمترین آنها در گروه سنی 60-40 سال برابر 25.93 میلی ثانیه بود (P<0.0001). این میانگین در افراد با قد زیر 150 سانتی متر25.92 میلی ثانیه و در افراد بالای 180 سانتی متر29.78 میلی ثانیه بود (P<0.0001).
چون بر حسب مراجع سن و قد تاثیر معنی داری بر مقدار طبیعی تاخیر H-reflex دارد که در این مطالعه نیز تایید شده و از طرفی تفاوت بارزی در اندازه گیری H-reflex در مطالعه های گوناگون وجود دارد، توصیه می شود تاخیر H-reflex در افراد مختلف طبق اندازه های طبیعی آن منطقه یا کلینیک گزارش شود.