فرمولاسیون کرم موضعی اسپیرونولاکتون و بررسی اثرات بالینی آن در مقایسه با فرم خوراکی در درمان هیرسوتیسم

هدف از مطالعه حاضر تعیین فرمولاسیون کرم موضعی اسپیرونولاکتون و ارزیابی مقایسه ای تاثیر قرص و کرم اسپیرونولاکتون در درمان بیماران مبتلا به هیرسوتیسم است.
جهت بررسی میزان تاثیر داروی اسپیرونولاکتون، تعداد 77 بیمار مبتلا به هیرسوتیسم به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و 39 نفر کرم اسپیرونولاکتون و 38 نفر قرص اسپیرونولاکتون دریافت کردند. پیش از شروع درمان، م توسط نمره هیرسوتیسم در بیماران دو گروه اندازه گیری شد که اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. درمان بیماران به مدت 7 ماه ادامه یافت و هر ماه بیمار ا ن توسط یک متخصص پوست معاینه شدند. پس از 7 ماه مجددا نمره هیرسوتیسم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با نمره پیش از شروع درمان مقایسه گردید.
در 8/15 % بیماران مصرف کننده قرص اسپیرونولاکتون، کاهش معنی داری در نمره هیرسوتیسم پس از دوره درمان ایجاد شد (05/0 P<). در 7/44 % کاهش غیرمعنی دار و در 5/39 % نیز هیچگونه تغییری در نمره هیرسوتیسم مشاهده نگردید. در 8/55 % مصرف کنندگان کرم اسپیرونولاکتون کاهش معنی دار در نمره هیرسوتیسم به وجود آمد و در 2/44 % باقی مانده بیماران نیز کاهش ایجاد شده معنی دار نبود. در بین بیمارانی که در طول دوره درمان کرم اسپیرونولاکتون استفاده کرده بودند، در هیچ یک از بیماران عوارض جانبی ایجاد نشد، در حالی که در 40 % بیماران مصرف کننده قرص اسپیرونولاکتون عوارض جانبی شامل اختلال قاعدگی، سردرد و تهوع مشاهده گردید. مصرف کرم در مقایسه با مصرف قرص، با کاهش بیشتر در نمره هیرسوتیسم و عوارض جانبی کمتر همراه بود. این موارد در کنار نیاز به درمان دارویی طولانی مدت در بیماران مبتلا به هیرسوتیسم، مطرح کننده مزیت استفاده از کرم اسپیرونولاکتون می باشد.